YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/27798
KARAR NO : 2015/529
KARAR TARİHİ : 13.01.2015

Tebliğname No : 3 – 2013/101516
MAHKEMESİ : Başkale(Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 16/10/2012
NUMARASI : 2011/324 (E) ve 2012/137 (K)

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık hakkında hakkında hükmolunan adli para cezası, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca miktar itibariyle kesinlik sınırı içinde kalmakta ise de; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 29.09.2009 tarih ve 2009/5-173 esas-2009/209 karar sayılı kararında da vurgulandığı üzere, doğru uygulama yapılmış olsa idi, tekerrüre esas mahkumiyet hükmü bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 58/3. maddesi uyarınca zorunlu olarak 5237 sayılı TCK’nin 86/2. maddesindeki seçimlik cezalardan hapis cezasına hükmolunması gerekeceğinden ve bu hüküm de temyize tabi olacağından tebliğnamedeki red düşüncesine iştirak edilmemiştir.
1)Tekerrüre esas mahkumiyet hükmü bulunduğu halde sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 86/2. maddesindeki seçimlik cezalardan hapis cezası yerine adli para cezası tercih edilmek suretiyle TCK’nin 58/3. maddesine aykırı davranılması,
2)Sanığa, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK’nin 86/3-e maddesi nedeniyle, 5271 sayılı CMK’nin 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, üst Cumhuriyet savcısı ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 13.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.