Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2012/28627 E. 2012/42451 K. 10.12.2012 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/28627
KARAR NO : 2012/42451
KARAR TARİHİ : 10.12.2012

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Dairemizin 10.10.2011 tarih 2010/ 71 esas 2011/ 13762 karar sayılı temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararın onanması ilamına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından 01.12.2011 tarih 2008/ 19884 sayılı itiraznamesi ile sanık hakkında adli sicil kaydındaki hükümlülüğü nedeniyle 5237 sayılı TCK’nin 58/7. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmsına karar verildiğinin anlaşılmasına göre hükmün temyiz yeteneğinin bulunduğu gözetilerek dosyanın esastan incelenmesi gerektiği belirtilmek suretiyle Dairemiz onama ilamının kaldırılarak dosyanın esastan incelenmesi talebiyle Yüksek Yargıtay Birinci Başkanlığına dosyanın gönderilmesinden sonra 05.07.2012 tarih ve 6352 sayılı Yasanın 99. maddesiyle ile 5271 sayılı CMK’nin 308. maddesine eklenen 2 ve 3. bentler ile aynı yasanın geçici 5. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli hakkındaki Kanuna eklenen geçici 5. madde hükmü uyarınca Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kurulunca henüz karara bağlanmayan dosyanın itirazen incelenmek üzere Dairemize gönderilmesi üzerine yapılan incelemede;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Yerinde görülen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının KABULÜNE,
2) Dairemizin 10.10.2011 tarih 2010/71 Esas, 2011/ 13762 sayılı Ek Kararın onanmasına dair kararının KALDIRILMASINA,
5237 sayılı TCK’nin 58/7. maddesinin uygulanması nedeniyle 22.05.2008 tarihli kararın temyiz yeteneği bulunduğu gözetilerek mahkemenin temyiz isteminin reddine dair 06.06.2008 tarihli ek kararın kaldırılması suretiyle yapılan incelemede;
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, Ancak;
5237 sayılı TCK’nin 58, 5275 sayılı Yasanın 106. ve 108. maddeleri gereğince tayin olunan adli para cezası hakkında 5237 sayılı TCK’nin 58/7. maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMK’nin 322. maddesi uyarınca hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK’nin 58/7. maddesinin uygulanmasına ilişkin düzenlemenin yer aldığı (8) no.lu bendin karar metninden çıkarılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.12.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.