Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2012/28284 E. 2013/10901 K. 18.03.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/28284
KARAR NO : 2013/10901
KARAR TARİHİ : 18.03.2013

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

HÜKÜM : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığına,

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanıklar … ve … hakkında mağdur … ve katılan … …’ye karşı kasten yaralama suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık … hakkında mağdur … ve katılan … …’ye yönelik kasten yaralama suçundan iddianame ile dava açılmadığı halde mahkumiyet hükmü kurulduğu tespit edilerek yapılan incelemede;
Tayin edilen cezaların tür ve miktarlarının, 5237 sayılı Kanunun 50/5. maddesine göre; hükümlerin 14.7.2004 … ve 5219 sayılı Kanunun 3/b maddesi ile değişik 1412 sayılı CMUK’un 305/1. Maddesi gereğince temyizi mümkün bulunmadığından sanıklar müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’un 317.maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2) Sanıklar … ve … hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanıklar müdafiinin itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
3) Sanıklar …, … ve … hakkında kasten yaralama suçlarından kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nin 25/1. maddesi delaletiyle 5271 sayılı CMK’nin 223/2-d maddesi uyarınca beraat kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesi uyarınca hüküm fıkrasının “…5237 sayılı Yasanın 25/1. maddesi uyarınca ceza tertibine yer olmadığına” ifadesinin yerine “…. 5237 sayılı TCK’nin 25/1. maddesi delaletiyle 5271 sayılı CMK’nin 223/2-d maddesi gereğince sanıkların beraatine” ifadesinin yazılması suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/03/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.