YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/22762
KARAR NO : 2012/31752
KARAR TARİHİ : 26.09.2012
Yaralama suçundan sanık …’nin 5237 sayılı Türk Ceza kanununun 86/1, 29, 62, 51/1. maddeleri uyarınca 7 ay 15 … hapis cezası ile cezalandırılmasına ve cezasının ertelenmesine, aynı Kanunun 53/1. maddesinin a, b, d ve e bentlerindeki haklardan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar 53/1-c bendindeki haklardan şartla salıverilmesine kadar yoksun bırakılmasına dair, İstanbul 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 15.02.2011 tarihli ve 2010/14 Esas, 2011/48 sayılı Kararına karşı Adalet Bakanlığının 19.07.2011 tarih ve 2011/9247-39372 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 22.08.2011 … ve 2011/258371 sayılı tebliğnamesiyle Dairemize gönderilmekle, Dairemizce 28.09.2011 tarih ve 2011/12841 Esas, 2011/12884 Karar sayılı ilamı ile bozma yolunda kararına karşı; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 01.11.2011 tarih ve 2011/258371 sayılı yazısı ile itiraz isteminde bulunulması üzerine Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 24.04.2012 tarih ve 2011/3-406 Esas, 2012/175 sayılı Kararı ile Dairemizin söz konusu kararının kaldırılmasına; saptanan hukuka aykırılığın yasa yararına bozma başvurusuna konu edilmesini sağlamak üzere gönderilmekle gereği düşünüldü;
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53/3. maddesinde yer alan “mahkum olunan hapis cezası ertelenen veya koşullu salıverilen hükümlünün kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yukarıdaki fıkralar hükümleri uygulanmaz. Mahkum olduğu hapis cezası ertelenen hükümlü hakkında birinci fıkranın e bendinde söz konusu edilen hak yoksunluğunun uygulanmamasına karar verilebilir.” hükmüne aykırı olarak, hapis cezası ertelenen sanık hakkında aynı kanunun 53/3. maddesinde belirtilen hak yoksunluğuna, karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK’nin 309. maddesi uyarınca bozulması lüzumunun ibhar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık hakkında tayin olunan kısa süreli hapis cezası 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 51. maddesi gereğince ertelenmiş olması karşısında; aynı kanunun 53. maddesinin 4. fıkrası uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasında yazılı bulunan haklardan yoksunluğa karar verilmesine yasal olanak bulunmamasının kanun yararına bozma sebebi yapılıp yapılmayacağının takdiri için dosyanın Yüksek Adalet Bakanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, takdir hakkı kullanıldıktan sonra diğer kanun yararına bozma isteminin incelenmesine, 26.09.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.