YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/29138
KARAR NO : 2011/23113
KARAR TARİHİ : 13.12.2011
MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Sanıın mahkumiyetine dair,
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumuna ilişkin uygulama esasları ve koşullarının belirlendiği Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03.02.2009 tarih, 2008/11-250 Esas, 2009/13 sayılı kararında belirtildiği üzere “suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tamamen giderilmesinde zarar yönünden, kanaat verici basit bir araştırma ile belirlenecek maddi zararların esas alınması, manevi zararların bu kapsama dahil edilmemesi gerektiği” görüşünün benimsenmesi dikkate alınarak mahkeme tarafından meydana gelen zarar, kanaat verici ve basit bir araştırma ile saptanıp, sanıktan tespit edilen bu zararı giderip gidermeyeceği sorulup, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun dairemizce benimsenen 06.04.2010 tarih ve 2010/4-71 esas 2010/76 karar sayılı ilamında belirtildiği üzere, 01.06.2005 tarihinden önce işlenen suçlar yönünden, 3682 sayılı Adli Sicil Yasası’nın 8 ve 5352 sayılı Adli Sicil Yasası’nın geçici 2. maddesi hükümleri uyarınca silinme koşulları oluşan önceki mahkumiyetlerin, adli sicilden silinmiş olup olmadığına bakılmaksızın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının objektif koşullarının değerlendirilmesinde olumsuz koşul olarak belirtilen engel bir neden olarak kabul edilemeyeceği ancak sanığın suç işleme eğilimi açısından değerlendirmeye esas alınmasına da bir engel bulunmadığı da dikkate alınarak hükmün açıklanmasının geri bırakılmasıyla ilgili olarak bir karar verilmesi gerekirken, belirtilen eksiklikler yerine getirilmeden ve denetime imkan verecek şekilde değerlendirme yapılmadan “yasal koşulların oluşmadığı” gerekçesiyle sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13/12/2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.