Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2011/26043 E. 2012/17861 K. 03.05.2012 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/26043
KARAR NO : 2012/17861
KARAR TARİHİ : 03.05.2012

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Sanıkların mahkumiyetine dair,
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Hükümde CMK’nin 34/2, 231/2 ve 232/6. maddelerine aykırı olarak başvurulacak yasa yolları, merci ve süresi açıkça belirtilmediği ayrıca hükmün niteliği itibariyle temyize tabi olduğu gözetilmeyerek “kesin” olduğu belirtilmiş ise de; sanıkların süresi içerisinde yasaya uygun olarak temyiz yasa yoluna başvurdukları anlaşılmakla bu hususlar sonuca etkili görülmediğinden, karar başlığında suçun işlendiği zaman dilimin yazılmadığı anlaşılmış ise de; bu hususun mahallinde düzeltilmesi mümkün görüldüğünden tebliğnamedeki bu hususlar yönündeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen sair itirazların reddine, ancak;
1) Sanık …’ın sabıkalarından birisinin taksirli suçtan olduğu, her iki sanığın doğrudan para cezası olarak verilen önceki mahkumiyetlerinin, CMUK’un 305/1. maddesi gereğince miktar itibariyle kesin olmasına, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5320 sayılı Yasanın 8/1 maddesi hükmü gözetilerek CMUK’un 305/son maddesine göre, miktar itibariyle kesin olan adli para cezalarının tekerrür uygulamasına esas alınamayacağının belirtilmiş olmasına göre; sanıklar hakkında 5237 sayılı Yasanın 58. maddesinin uygulanma imkanı bulunmadığı halde TCK’nin 58/3 maddesi uyarınca TCK’nin 86/2 maddesindeki seçimlik adli para cezası yerine hapis cezasının uygulanması,
2) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas 367 sayılı kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu ceza dairelerin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanıklar lehine haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasını gerektirdiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.05.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.