YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/24427
KARAR NO : 2013/3857
KARAR TARİHİ : 30.01.2013

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
KATILANLAR : …, Nebahat KOPUZ
HÜKÜM : Sanıkların mahkumiyetine dair.

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık … hakkında katılan …’e yönelik taksirle yaralama suçundan kurulan hükmün temyizen incelenmesinde,
Tayin edilen adli para cezasının tür ve miktarına göre, hükmün 1412 sayılı CMUK’un 305/1.maddesi gereğince temyizi mümkün bulunmadığından sanık müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK’un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık …’in katılan …’e yönelik yaralama suçundan kurulan hükmün temyizen incelenmesinde,
Sanık …’un katılan …’i yaralamasında, duyulardan veya organlardan birinin işlevinin sürekli zayıflamasına ilişkin yaralanma ile birlikte kemik kırığı oluşacak şekilde eylemden dolayı ceza hükmü tesis edilirken 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 87/1-a, 87/1-son. maddeleri ile tayin olunan cezada TCK’nin 87/3. maddesi uyarınca artırıma gidilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiinin ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasından, ”kemik kırığı nedeniyle 1/3 oranında artırılırken 2 yıl 24 ay hapis cezasına” ilişkin kısmın çıkarılarak, sonuç cezanın 2 yıl 12 ay olarak belirlenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
3) Sanık … hakkında katılan Nebahat’e, suçlarından kurulan hükümlerin temyizen incelenmesinde,
Sanık …’in katılan Nebahat’i yaralamasında, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 17.02.2009 tarih ve 2008/8-272 esas 2009/25 sayılı kararında açıkladığı üzere, yargılama tarihinde yürürlükte bulunan 08.02.2008 tarih ve 5728 sayılı kanunun 562. maddesinin 1. fıkrası ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 231/5-14. madde ve fıkralarında öngörülen, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının sanık hakkında uygulanıp uygulanmayacağının mahkemece hiçbir isteme bağlı olmaksızın kendiliğinden değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 30/01/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.