Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2009/9951 E. 2011/14833 K. 24.10.2011 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2009/9951
KARAR NO : 2011/14833
KARAR TARİHİ : 24.10.2011

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Sanığın mahkumiyetine dair,

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1-) Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelenmesinde;
Sair temyiz itirazların reddine,Ancak;
a-)5237 sayılı yasanın 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yasaklamanın aynı yasanın 53/3 maddesine göre kendi alt soyu bakımından şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
b-)5275 sayılı Ceza ve Güvenlik ve Tedbirlerinin İnfazı Hakkında kanunun 108. maddesinin 4, 5 ve 6. fıkralarına göre, denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevi, hükmü veren mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olup, mahkumiyet hükümlerinde, mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58/7 maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, mükerrir sanık hakkında 1 yıl süre ile denetimli serbestlik süresinin belirlenmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, Ancak bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK.nun 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının hak yoksunluğu ilgili kısmının çıkartılarak yerine “5237 sayılı yasanın 53/1-a,b,d,e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum oldukları hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan 53/3. maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmesine ayrıca
“…..Mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine” ifadesinden sonraki kısmın tamamının çıkarılması ve yerine “cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması” dair ifadenin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2-)Sanık hakkında yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelenmesinde;
a-)Yaralanma sonucu yaşamsal tehlike geçirmeyen mağdurda kemik kırığı meydana gelmiş olmasına göre 19.12.2006 tarihinde yürürlüğe giren 5560 sayılı Yasanın 4. Maddesi ile 5237 sayılı TCK’nun 87/3 maddesinde yapılan değişiklikten önceki ve sonraki düzenlemeler arasında 5252 sayılı Yasanın 9/3 maddesi uyarınca yapılacak karşılaştırma ve değerlendirmede lehe olan hükmün önceki ve sonraki kanunların bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle saptanması ve her iki düzenlemeyle ilgili uygulamanın Yargıtay denetime imkan verecek ve ayrıntılı şekilde kararda gösterilerek sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi zorunluluğu,
Kabule göre de;
b-) 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik ve Tedbirlerinin İnfazı Hakkında kanunun 108. maddesinin 4,5 ve 6. fıkralarına göre, denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevi, hükmü veren mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olup, mahkumiyet hükümlerinde, mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58/7 maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken,mükerrir sanık hakkında 1 yıl 8 ay süre ile denetimli serbestlik süresinin belirlenmesine karar verilmesi,
c-)5237 sayılı yasanın 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yasaklamanın aynı yasanın 53/3 maddesine göre kendi alt soyu bakımından şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün belirtilen nedenlerle 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.10.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.