YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2009/647
KARAR NO : 2010/11414
KARAR TARİHİ : 17.06.2010
MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Sanıklar 1993 D.lu …, …’ın mahkumiyetlerine, diğer sanıkların beraatlerine dair,
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
1-O yer C.Savcısının beraat eden sanıklara yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Haklarında beraat kararı verilen sanıklardan … ile … dışındaki diğer sanıkların sorgularında açıkca baba ve amcaları olan mahkum olan sanıkları suça konu yeri ekmeleri konusunda yardımcı olduklarını ikrarları karşısında, suç tutanağında şikayetci oldukları belirtilen şahısların da …,…… ve…ın da tanık olarak dinlenmeleri ile tüm beraat eden sanıkların kendilerine yüklenen orman arazisinde işgal ve faydalanma suçuna yardım etme eylemleri konusunda hukuki durumlarının yeniden değerlendirilmesi gerekirken bu yönden eksik inceleme ile karar verilmesi,
2-Sanık 1933 D.lu … ile sanık …’ın temyizleri üzerine haklarındaki mahkumiyet hükmünün incelenmesinde,
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Hükümden sonra 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 Sayılı Kanunla, özel nitelikte olan 6831 Sayılı Orman Kanununda getirilen köklü değişikliklerin ve ceza sisteminin lehe hükümlerinin bütün halinde değerlendirme sonucu 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunun 7. maddesi dikkate alınarak sanık lehine uygulanması gerekliliği ve 5728
Sayılı Kanunun 562. maddesinin 1. fıkrası uyarınca CMK’nun 231/5, 14. madde ve fıkralarında öngörülen, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasında ceza sınırının 2 yıla çıkartılması ve soruşturma ile kovuşturması şikayete bağlı suç olma şartının kaldırılması kuralları gereğince bu hususların mahalli mahkemece birlikte değerlendirilmesi lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş, O yer C.Savcısı, Sanık 1933 D.lu … ve …’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün başkaca yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 17.6.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.