YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2009/6101
KARAR NO : 2012/3875
KARAR TARİHİ : 08.02.2012

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Sanıkların mahkumiyetlerine dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
5237 Sayılı TCK.nun 87/3.maddesinin, 19/12/2006 tarih ve 5560 sayılı yasanın 4.maddesi ile yapılan değişikliğe kadar müstakil fıkra olduğu, 5560 sayılı yasanın 4. maddesi ile yapılan değişiklikle, kemik kırığı oluşacak şekilde meydana gelen yaralamalarda, temel cezanın TCK’nın 86. maddesine göre belirlenip kırığın hayat fonksiyonlarına etkisine göre TCK’nın 87/3 maddesi gereğince yarısına kadar artırılabileceğinin düzenlendiği, buna göre yasa değişikliğinden önceki ve sonraki yasal düzenlemelerin eyleme uygulanıp, elde edilecek sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe olan yasanın belirlenmesi gerekirken, değişiklikten önceki yasal düzenlemenin lehe olduğunun kabul edilmesine rağmen, TCK 86/1 maddesinden temel cezanın belirlenmesi, sonuç cezayı değiştirmeyeceğinden aleyhe bozma nedeni yapılmamıştır.
1)Sanık … hakkında verilen hükmün incelenmesinde:
Sanığın kasıtlı suçtan sabıkasının olması nedeniyle hakkında CMK 231. maddesindeki hükmün açıklanmasının geri bırakılması düzenlemesinin uygulanması şartlarının bulunmadığının belirlenerek yapılan incelemede:
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, isteme aykırı olarak, ONANMASINA,
2)Sanıklar Murat Özdemir ve … hakkında verilen hükümlerin incelenmesinde:
Sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hükümden sonra 08/02/2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanunun 562.maddesi ile değişik CMK. 231/5-14. maddesi uyarınca, hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiinin ve sanık …’nün temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 08/02/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.