Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2009/17311 E. 2010/15290 K. 21.10.2010 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2009/17311
KARAR NO : 2010/15290
KARAR TARİHİ : 21.10.2010

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : İdari para cezası, sanığın mahkumiyetine, cezasının teciline dair.

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşülüp düşünüldü:
1- Sanığın sahipli araziden izinsiz ağaç kesmesi eylemi sebebiyle kurulan hükme yönelik temyiz isteminin değerlendirilmesinde;
Sanığın 6831 Sayılı Kanunun 116/109. maddesi kapsamında kalan eylemi nedeniyle mahkemece verilen idari para cezasının sadece sanık vekili tarafından temyiz edilmiş olup, 5560 Sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik 5326 Sayılı Kanunun 27/7. maddesi kapsamında bulunmayıp, 5326 Sayılı Kanunun 29. maddesi uyarınca itiraza tabi olmakla, temyizi mümkün olmadığından 5271 Sayılı Kanunun 264. maddesi gereğince dosyanın incelenmesi için görevli ve yetkili merciine gönderilmek üzere mahalline İADESİNE,
2- Sanık hakkında ormandan kaçak ağaç kesme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Hükümden sonra 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 Sayılı Kanunla, özel nitelikte olan 6831 Sayılı Orman Kanununda getirilen köklü değişikliklerin ve ceza sisteminin lehe hükümlerinin bütün halinde değerlendirme sonucu 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunun 7. maddesi dikkate alınarak sanık lehine uygulanması gerekliliği ve 5728 Sayılı Kanunun 562. maddesinin 1. fıkrası uyarınca CMK’nun 231/5, 14. madde ve fıkralarında öngörülen, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasında ceza sınırının 2 yıla çıkartılması ve soruşturma ile kovuşturması şikayete bağlı suç olma şartının kaldırılması kuralları gereğince bu hususların mahalli mahkemece birlikte değerlendirilmesi lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün başkaca yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 21.10.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.