Yargıtay Kararı 23. Hukuk Dairesi 2020/234 E. 2020/1134 K. 19.02.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/234
KARAR NO : 2020/1134
KARAR TARİHİ : 19.02.2020

MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Gaziantep 1. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki konkordato davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
– KARAR –
Davacı vekili, muhtelif konfeksiyon ürünleri ticareti yapan müvekkili şirketin, son yıllardaki ekonomik kriz ve finansal gelişmeler nedeni ile davacı şirketin kısa vadeli borçlarını ödeyemeyecek durumda olduğunu, şirketin iflas etmesi halinde hem ülke ekonomisi hem de alacakların olumsuz etkileneceğini ileri sürerek İİK’nın 287. maddesi uyarınca geçici mühlet kararı verilmesini ve ardından kesin mühlet kararı verilmesini ve son olarak konkordatonun tastikine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Müdahiller…davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, benimsenen konkordato komiseri raporları ve tüm dosya kapsamına göre; davacı şirketin borçlarını karşılayamayacak durumda olduğu, sunulan hedeflerin gerçekleştirilmesine yönelik somut adım atılmadığı gerekçesi ile verilen geçici mühletin kaldırılması ile davanın reddine dair verilen karara karşı istinaf istemi üzerine Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesinin 2017/1539 E.- 2019/1219 K. sayılı ilamı ile projede yer alan hedeflerin gerçekleştirilmediği, şirket alacaklıların alacaklarını tahsil imkanının kalmadığı ancak konkordatonun başarıya ulaşma ihtimalinin olmaması nedeni ile şirketin iflasına karar verilmesi gerektiği gerekçesi ile kararın düzeltilerek esas hakkında yeniden karar verilmesine ve davacı şirketin iflasına karar verilmiştir.
Karar…davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına 19.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.