YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/115
KARAR NO : 2019/527
KARAR TARİHİ : 19.02.2019

MAHKEMESİ : … Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : … 14. Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki sıra cetvelindeki sıraya itiraz davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
– K A R A R –
Davacı vekili, davacı müvekkilinin davacı borçludan olan alacağını tahsil amacıyla aracına haciz koyularak aracın satıldığını ve satış bedeli üzerinden sıra cetveli düzenlendiğini, ancak sıra cetvelinin hatalı ve hukuka aykırı olduğunu, davalı bankanın araç üzerindeki rehin hakkının sona erdiğini öne sürerek davalı bankanın 1. sırada olacak şekilde düzenlenen sıra cetvelinin iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın hak düşürücü süre geçtikten sonra açıldığından bahisle reddini savunmuştur.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davanın hak düşürücü süre geçtikten sonra açıldığından bahisle reddine dair verilmiş, davacı vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuş, … Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesince davacının istinaf talebinin reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekilince temyiz edilmiştir.
HMK’nın geçici 1/2. maddesi gereğince 01.10.2011 tarihi ve sonrasında açılmış davalar için HMK’nın hükümlerine göre temyize tabi olması halinde HMK’daki kesinlik sınırı uygulanacaktır.
Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesinin miktar veya değeri 40.000,00 Türk lirasını (bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararları verildiği anda kesin olup temyiz edilemez. (HMK’nın 362/1-a). HMK’nın ek 1. madde gereğince Bölge Adliye Mahkemesi kararları yönünden 2018 yılı için temyiz kesinlik sınırı 41.530,00 TL’dir.
Sıra cetvelinde paylaşıma konu olan 15.063,69 TL miktarı itibariyle temyiz kesinlik sınırının altında kalmaktadır. Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi tarafından bu konuda temyiz dilekçesinin reddine karar verilebileceği gibi verilmemiş olması halinde Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Bu nedenle temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 19.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.