Yargıtay Kararı 23. Hukuk Dairesi 2018/971 E. 2020/4084 K. 07.12.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/971
KARAR NO : 2020/4084
KARAR TARİHİ : 07.12.2020

MAHKEMESİ : Antalya 1. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki kooperatif üyeliğinden ihraç kararının iptali ve menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın istinaf başvurusunun esastan kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
– K A R A R –
Davacı vekili, müvekkiline 15.825,00 TL birikmiş aidat borçlarını ödemediği gerekçesiyle 19.08.2015 ve 10.11.2015 tarihli iki ihtarın gönderildiğini, ikinci ihtardan sonra davalı kooperatif hesabına 04.12.2015 tarihinde 5.000,00 TL, 18.12.2015 tarihinde 1.600,00 TL olmak üzere 6.600,00 TL yatırıldığı halde davalı kooperatif yönetim kurulunun 11.12.2015 tarihli ve 83 nolu kararıyla müvekkilinin kooperatif üyeliğinden ihracına karar verdiğini, kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu, ihtarnamelerde ödenmesi istenen borcun miktarının ve neye ilişkin olduğunun açık ve anlaşılır olmadığını, yönetim kurulu ihraç kararının da müvekkiline tebliğ edilmediğini ileri sürerek müvekkilinin yaptığı ödemeler miktarı 6.600,00 TL davalıya borçlu olmadığının tespitine ve haksız ihraç kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının iki ihtara rağmen kooperatife ödemesi gereken borcunun tamamını ödemediğinden hakkında kooperatif ortaklığından çıkarma kararı alındığını, yapılan işlemin kanuna uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, ihraca dayanak yapılan davacıya gönderilen ihtarnamelerde 15.825,00 TL aidat borcunun ödenmesinin ihtar edildiği, her iki ihtarnamede belirlenen borcun hangi dönemlere ait olduğu ve borç içinde gecikme zammı dahil edildiği halde gecikme zammının gösterilmediği, ihtarnamelerin şekli bakımdan geçersiz olduğu gerekçesiyle 11.12.2015 tarihli 2015/83 karar numaralı yönetim kurulu ihraç kararının iptaline, davacının menfi tespit isteminin kısmen kabulüyle davalı kooperatife 5.000,00 TL borçlu olmadığının tespitine karar verilmiş, davalı vekilinin istinaf başvurusu üzerine Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi tarafından yapılan incelemede davalı kooperatif tarafından ihraç kararına konu davacının birikmiş aidat borcuna uygulanan herhangi bir gecikme zammı bulunmadığı,
ilk derece
mahkemecesince alınan bilirkişi rapor ve ek raporuna göre davacının aidat borç toplamının 15.825,00 TL olduğu, davacının üyelik aidatı borç miktarı ile ilgili her hangi bir itirazının da olmadığı, davacı tarafından yapılan 5.000,00 TL ödemenin ikinci ihtarname tebliği ile verilen 1 aylık sürenin bitimine 6 gün kala yapıldığı, borcun tamamının ödenmemesi nedeniyle bu kısmi ödemenin ihraç kararı verilmesini engelleyemeyeceği, ihraç kararının usul, yasa ve ana sözleşmeye uygun olduğu gerekçesiyle, istinaf başvurusunun esastan kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, ve davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararını, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi kararına ilişkin davacı vekilinin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğininde Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 07.12.2020 tarihinde kesin olarak oybirliği ile karar verildi.