YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/853
KARAR NO : 2020/4240
KARAR TARİHİ : 10.12.2020
MAHKEMESİ : Eskişehir Asliye Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki müdahalenin meni, ecrimisil davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın esastan reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
– K A R A R –
Davacı vekili, davalının müvekkili kooperatifin üyesi iken aidatları ödemediğinden ihraç edildiğini ve kararın bizzat kendisine tebliğ edildiğini, davalının ihraç kararı doğrultusunda zilyetliği altında bulunan daireyi boşaltarak kooperatife devretmediğini ileri sürerek, tecavüzünün önlenmesini, ihraç kararının davalıya tebliğ tarihinden itibaren dava tarihine kadar ecrimisil bedelinin davalıdan yasal faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre davalının davacı kooperatiften ihraç kararının 08.11.2007 tarihinde bizzat davalıya tebliğ edildiği, bu tebligat ve imzanın talimat mahkemesi aracılığıyla davalıya isticvaben tebliğ edildiği, isticvap duruşmasında davalının tebliğ mazbatası arkasındaki imzanın kendisine ait olup olmadığını hatırlamadığını beyan etse de imzanın kesin olarak kendisine ait olmadığını beyan etmediği, sadece hatırlamadığını bildirdiği, dosya arasındaki davalının vekiline verdiği vekaletnamedeki imza ile tebliğ mazbatasındaki imzanın çıplak gözle karşılaştırılmasında bire bir birbiri ile aynı olduğu kanısına varıldığı, ihracın iptaline ilişkin herhangi dava açıldığının davalı tarafından ileri sürülmediği, tebliğ tarihine göre davalının kooperatif üyeliğinin sona erdiği, ancak bağımsız bölümü elinde bulundurup kullanmaya devam ettiği, kooperatif üyeliğinden ihraç kararının kesinleştiği andan itibaren daireyi elinde bulundurmasının haksız müdahale oluşturduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. İlk derece mahkemesi kararına karşı davalı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi tarafından mahkemece verilen kararın usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle, istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi kararına ilişkin davalı vekilinin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğininde Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 10.12.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.