YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/452
KARAR NO : 2020/3364
KARAR TARİHİ : 02.11.2020
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Kocaeli 1. Asliye Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın esastan reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
– K A R A R –
Davacı vekili; taraflar arasında 04/02/2014 tarihinde Personel Destek Hizmeti Temini işi (13 Aylık) Hizmeti alımına ait sözleşme imzalandığını, bu sözleşmenin 10/03/2015 tarihinde sona erdiğini, davalı idare tarafından müvekkili şirkete 11/03/2015 tarihinde gönderilen yazıda özetle; ekli listede çalıştırılan personellere ilişkin kıdem tazminatlarının 26/3/2015 tarihine kadar ödenmemesi halinde müvekkili şirket tarafından verilmiş olan kesin teminat mektubu ve varsa hak edişlerden kesilmek suretiyle ilgili personele ödeme yapacağını bildirdiğini, hakedişinden haksız olarak kesinti yapıldığını ileri sürerek, 155.714,40 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak müvekkiline verilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili işçilere ödenen kıdem tazminatlarından davacının sorumlu olduğunu savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; taraflar arasında akdedilen sözleşmede, çalışan işçilere ait tazminat alacağının davacı hakedişinden kesileceğine dair bir sözleşme hükmü bulunmadığı, davalının davacıdan yaptığı kesintinin yasal dayanağı olmadığı ve kesintinin haksız olduğu, bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Karara karşı davalı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesince; sözleşmenin bitiminden sonra yeni ihaleyi alan şirkette söz konusu işçilerin asıl işveren bünyesinde çalışmaya devam ettikleri yönündeki beyanların aksinin iddia edilmediği, dosyada işçilerin işten çıkartılması nedeniyle kıdem tazminatlarının davalı tarafından ödenmek zorunda kalındığına dair bir bilgi veya belgeye de rastlanmadığı gibi anılan sözleşmede kıdem tazminatlarının hakedişlerden kesileceğine dair bir hüküm de bulunmadığı gerekçesiyle istinaf taleplerinin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi kararına ilişkin davalı vekilinin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğininde İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 02.11.2020 tarihinde kesin olarak oy birliği ile karar verildi.