Yargıtay Kararı 23. Hukuk Dairesi 2018/2379 E. 2020/4144 K. 09.12.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/2379
KARAR NO : 2020/4144
KARAR TARİHİ : 09.12.2020

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki istirdat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
– K A R A R –
Davacı vekili, taraflar arasında taşıt tanıma sistemi sözleşmesi bulunduğu, toplam 25 aracın bu sistemi kullandığını, müvekkilinin araçlarını yenileme kararı alarak tamamını sattığını ve taşıt tanıma sistemini kullanmama kararı aldığını, toplam 25 araçtan 23 araçtaki sistemin sökülerek davalıya iade edildiğini, davalının iadeleri yok sayarak faturalar düzenleyerek demirbaş bedeli ve cezai şart talep ettiğini, davalı tarafça fazla tahsilat yapıldığını ileri sürerek, ödenen bedelin istirdadına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının sistemi tanımlattığı 36 araç için cezai şart ödemesi gerektiğini, cezai şart faturasının 36 araç yönünden sözleşme şartlarına uygun olduğunu, demirbaşlar için fazla tahsil edilen 8.630,51 TL tutarı iadeye hazır olduklarını savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın demirbaş faturaları yönünden kabul nedeni ile kabulüne, cezai şart bedeli talebinin kabulüne dair verilen karar taraf vekillerince temyiz edilmiş, Dairemizin 2015/3000E., 2016/121K. Sayılı ilamı ile, davalının kabulü doğrultusunda demirbaş faturaları yönünden tahsil kararı verilmesi gerekirken soyut olarak sadece kabul kararı verilmesi, infazda tereddüt yaratır nitelikte olduğu ve HMK’nın 297. maddesine aykırı olduğu, aynı kalem alacak hakkında faiz yürütülmesi talebi bulunduğu halde, bu konuda olumlu veya olumsuz karar verilmemesinin hatalı olduğu, kesilen cezai şart talebinin istirdadı yönünden tahsiline karar verilen miktara ticari faiz uygulanmasına karar verildiği, ticari faizin 3095 sayılı Yasa’nın 1. maddesi uyarınca, yasal faiz oranı anlamına geldiği, davacının, dava dilekçesinde % 33 oranında faiz yürütülmesini talep ettiği, tahsiline karar verilen miktara avans faizi yürütülmesi gerektiği gerekçesiyle bozulmuştur. Bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, demirbaş faturalarına yönelik alacak talebinin kabul nedeni ile kabulüne ve avans faizi ile davalıdan tahsiline, davacı tarafın cezai şart alacak talebinin kabulü ve avans faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 09.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.