Yargıtay Kararı 23. Hukuk Dairesi 2018/2320 E. 2018/5559 K. 29.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/2320
KARAR NO : 2018/5559
KARAR TARİHİ : 29.11.2018

MAHKEMESİ : Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki istirdat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

– K A R A R –

Davacı vekili, müvekkili ile davalı … arasında sistem kullanım anlaşması imzalandığını, davalı şirketin sözleşme kapsamında kullanım ihlalleri bulunduğu gerekçesi ile ceza faturaları düzenlediğini, müvekkilinin fatura bedellerini ihtirazi kayıtla ödediğini, taraflar arasındaki sözleşmenin BK’nın 20. maddesinde belirlenen genel işlem koşullarını taşıdığını ileri sürerek sözleşmenin 2. maddesinin 2. fıkrasının iptalini, 2012 yılından önceki sözleşmelerde yer alan 10. maddedeki hükmün sözleşmenin 9. maddesinde aynen korunmasını, müvekkilden haksız olarak tahsil edilen 88.813,50 TL’nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan istirdatını talep ve dava etmiştir .
Davalı vekili sözleşme kapsamında kullanım ihlalleri bulunduğunu, buna ilişkin ceza faturaları düzenlendiğini, yapılan işlemin sözleşme hükümlerine ve hukuka uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre Elektrik İletim Sistemi … Güvenilirliği Yönetmeliği’nin 11. maddesi gereğince …’ın davacıya ait tesislerdeki özel durum nedeniyle farklı oran uygulanmaması gerektiği, tüm tüketiciler ile birlikte aynı oranın uygulanmasının davacı aleyhine olduğu, farklı tarife uygulanması halinde ihlalin oluşmayabileceği bu nedenle dava konusu edilen aylık sistem kullanım ceza faturalarının mevzuata uygun olmadığı, iptali istenen sözleşme hükmünün ise mevzuata ve hukuka aykırılık teşkil etmediği anlaşılmakla davanın kısmen kabulü ile davacı tarafından davalı yana ödenen 88.813,50 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine 26.09.2009 tarihli sistem kullanım sözleşmesinin 2. maddesinin 2. fıkrasının iptaline ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 29.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.