YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/1281
KARAR NO : 2020/4146
KARAR TARİHİ : 09.12.2020
İLK DERECEMAHKEMESİ : Gebze Asliye Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki iflas davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın esastan reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
– K A R A R –
Davacı vekili, robotik otomasyon konusunda sınırlı sayıdaki şirketler arasında yer aldıklarını, şirketin mali durumunun aktifinin pasifini karşılamadığı, sunulan iyileştirme projesi kapsamında borca batıklıktan kurtulacağını ileri sürerek, davacı şirketin iflasının karar tarihinden itibaren 1 yıl süreyle ertelenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Bir kısım müdahiller vekilleri, davanın reddine karar verilmesini talep etmişlerdir.
İlk derece mahkemesince, davacının borca batık olduğu, revize iyileştirme projesinin gerçekçi verilere dayanmadığından uygulanma kabiliyetinin olmadığı, ciddi ve inandırıcı bulunmadığı, kayyım ücretlerinin dahi ödenmediği gerekçeleriyle davanın kabulü ile davacının iflasına karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesi kararına karşı davacı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi tarafından iflas ertelemenin yasal koşullarının oluşmamasının yanı sıra, davacı yanın şirketi fiilen kapatarak başka bir firma üzerinden faaliyetine devam ettiğinin tespit edildiği, yargılama esnasında kayyım ücretini ödemeyen, denetimden/onay almaktan kaçınan, ortadan yok olan bir şirketin iflasının ertelenmesinden söz edilmesinin mümkün olmadığı, istinaf başvurusunun belirtilen sebeplerle aynı zamanda kötü niyetli olduğu, davanın reddi kararında mahkemece açıklanan red gerekçelerinin yerinde ve yeterli olduğu, davanın kabulüne dair verilen ilk derece mahkemesi kararının esas ve usul yönünden hukuka uygun olduğu gerekçesiyle istinaf başvurusunu esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi kararına ilişkin davacı vekilinin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğininde İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 09.12.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.