Yargıtay Kararı 23. Hukuk Dairesi 2017/3118 E. 2020/3694 K. 17.11.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/3118
KARAR NO : 2020/3694
KARAR TARİHİ : 17.11.2020

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

– K A R A R –

Davacı vekili, müvekkilinin davalı müflisin Trabzon Şubesine yatırdığı paraların bankanın yöneticileri tarafından yanıltıcı hareketlerle, bankaya ait yurt dışında olduğu iddia edilen off-shore hesabına yüksek faizle para gönderiliyor gibi davranılarak davalı bankanın merkez hesaplarında tutulduğunu ileri sürerek, müvekkiline ait 46399103 hesapta 5.491,49 TL için vade bitim tarihi olan 11.06.2003 tarihinden, 46388614 hesapta 58.999,82 TL ve 46388615 hesapta 46.080,18 TL’nin vade bitim tarihi olan 11.07.2003’den itibaren ticari faizi ile birlikte, davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının 46399103 hesapta 5.491,49 TL, 46388614 hesapta 58.999,82 TL ve 46388615 hesapta 46.080,18 TL mevduatının olduğu, iflas tarihine kadar işlemiş faizinin 89.269,06 TL olduğu gerekçesiyle, 110.571,49 TL asıl ile 94.186,13 TL faiz olmak üzere toplam 204.757,62 TL’nin iflas masasına kayıt ve kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- Dava, kayıt kabul istemine ilişkindir.
Kayıt kabul davaları alacağın iflas masasına kaydı istemine ilişkin olup, belirli bir miktarın tahsiline yönelik olmadığından, bu davalarda vekalet ücretinin maktu tarife üzerinden belirlenmesi gerekir. İflasın kamu düzenini ilgilendirdiğinden ve kamu düzenine ilişkin sonuçlar meydana getirdiğinden maktu tarifenin mahkemece resen göz önünde bulundurulması gereklidir. Somut olayda dosyada vekil ile temsil edilen davacı lehine maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, nisbi vekalet ücretine hükmedilmesi doğru olmamış ise de karar sonucu itibariyle doğru olduğundan, hükmün HUMK’nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda yazılı olduğu şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, “HÜKÜM” bölümünün, 3 nolu bendinin kaldırılmasına, 3 nolu bende ” Karar tarihinde yürürlükte bulunan A.A.Ü.T. göre 1.980,00 TL maktu vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine” ibaresinin yazılmasına, kararın bu şekilde re’sen DÜZELTİLEREK ONANMASINA, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 17.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.