Yargıtay Kararı 23. Hukuk Dairesi 2017/2223 E. 2020/2839 K. 16.09.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/2223
KARAR NO : 2020/2839
KARAR TARİHİ : 16.09.2020

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının bozma ilamına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili, taraflar arasında muhtelif tarihlerde imzalanan sözleşmeler kapsamında 2008-2011 yılları arasında davalının … Şubesi ve bağlı işyerlerinin özel güvenlik hizmet işinin müvekkili şirket tarafından yapıldığını, hizmet ifası aşamasında 2008-2011 yılları arasında her ay düzenlenen hak edişlerden davalı idare tarafından kesintiler yapıldığını, kesintilerin 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu’nun 81/1-ı maddesine dayandırıldığını, oysa anılan madde ile sigorta primlerini düzenli ödeyen ve sigortasız işçi çalıştırmayan işverenleri teşvik etmek amacıyla, belirtilen vasıfları haiz işverenlerin sigorta prim oranının %5’lik kısmının Hazinece karşılanmasının amaçlandığını, davalı idare tarafından yapılan kesintinin yasal düzenlemeye ve yasal düzenlemenin amacına aykırı olduğunu ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 5.000,00 TL’nin temerrüt tarihinden itibaren işletilecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini dava ve talep etmiş, ıslah yoluyla talebini 39.138,71 TL’ye artırmıştır.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; 5510 sayılı kanunla sağlanan %5’lik indirimin işverene sağlanan ek bir katkı niteliğinde hazine yardımı olduğu, davalı tarafından %5 ‘lik hazine yardımının davacının hak edişlerinden haksız olarak kesildiği, kesinti tutarının 39.138,71 TL olduğu gerekçesiyle, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 16.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.