Yargıtay Kararı 23. Hukuk Dairesi 2017/1841 E. 2018/5413 K. 21.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/1841
KARAR NO : 2018/5413
KARAR TARİHİ : 21.11.2018

MAHKEMESİ : … Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki sıra cetveline şikayet davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı şikayetin reddine yönelik olarak verilen hüküm süresi içinde şikayetçi vekilince duruşmalı temyiz edilmiştir.
Temyize konu karar niteliği gereği duruşmaya tâbi olmadığından duruşma isteminin reddiyle incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten ve temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

– K A R A R –
Şikayetçi vekili, müvekkili …’ın borçlu Müfit Tanar’dan alacaklı olduğunu, takibin kesinleşmesi üzerine borçlunun taşınmazı üzerine haciz konulduğunu ancak İcra Müdürlüğü tarafından yapılan haczin süresinde satışı istenilmemesi sebebiyle düşmesine karar verilmesini müteakip ikinci bir haciz tarihi belirlendiği düzenlenen sıra cetvelinde de bu tarihe göre müvekkilinin sırasının belirlendiği, oysaki haciz tarihinin ilk talep tarihi olduğunu ve sıra cetvelinde ilk sırada yer alması gerektiğini ileri sürerek sıra cetvelinin iptal edilerek yeniden sıra cetveli hazırlanmasına karar verilmesini dava yoluyla talep etmiştir.
Şikayet olunanlar vekili, 11.01.2016 Tarihli sıra cetveli ve derece kararının usul ve yasaya uygun olduğunu, şikayetçinin İİK 106. ve 110. maddeleri gereğince haciz tarihinden itibaren 1 yıllık süre içerisinde satış avansını yatırmadığını, sadece satış talep etmiş olmanın satış isteme süresini kesmeyeceği, satış avansının da aynı süre içerisinde yatırılması gerektiği, davacı tarafça takip dosyasına 16.11.2015 tarihinde 4.000,00 TL satış avansı depo edilmiş ise de bu satış avansından 24.05.2013 tarihli haczin yararlanmasının mümkün olmadığını, davacının taşınmaz üzerindeki haczin geçerlilik süresinin 2 yıl olduğu iddiasının hukuken kabul edilemez olduğunu savunarak şikayetin reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince şikayetçi alacaklının Mersin 7. İcra Müdürlüğünün 2013/2898 Esas sayılı dosyasında 24.05.2013 tarihinde konulan haczi ile ilgili olarak bir yıllık satış isteme süresinde satış istemediği ve yine bu sürede yeterli satış avansını depo etmediği, bu haczinin hukuki değerini yitirdiği, bu dosyadan yenileme adı altında konulan 26.11.2014 tarihli haczin yeni bir haciz olduğu, oluşan yeni duruma ve şikâyete konu diğer hacizlerin ise satış talebi ve satış avansı yatırmak suretiyle hacizlerinin düşmediği, düştüklerinin de iddia edilmediği, bu nedenle şikayete konu derece kararında yasaya herhangi

bir aykırılık tespit edilemediği gerekçesiyle şikayetin reddine dair verilen karar … Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesince incelenen kararda usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusunun Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-b-1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı şikayetçi vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre şikayetçi vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, şikayetçi vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına 21.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.