Yargıtay Kararı 23. Hukuk Dairesi 2017/1033 E. 2020/2803 K. 15.09.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/1033
KARAR NO : 2020/2803
KARAR TARİHİ : 15.09.2020

MAHKEMESİ : Eskişehir 3. İcra Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki sıra cetvelindeki sıraya itirazın yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı şikayetin esasdan reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde şikayetçi vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
– K A R A R –
Şikayetçi vekili, borçlunun hak ve alacakları üzerine koyulan haciz sonrası sıra cetveli düzenlendiğini ancak alacaklarının sıra cetvelinde 11.sırada yer verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğundan bahisle sıra cetvelinin iptalini talep ve dava etmiştir.
Şikayet olunan şikayetin süresinde yapılmadığını öne sürerek şikayetin reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince şikayetin süresinde yapılmadığından bahisle reddine karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesi kararına karşı şikayetçi vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi tarafından, şikayetin İİK.nın 142.maddesinde yazılı 7 günlük hak düşürücü süre geçtikten sonra yapıldığı ve ilk derece mahkemesi kararının usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bu karara karşı süresinde Şikayetçi vekilince süresinde temyiz yoluna başvurulması üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, şikayetçi vekilinin tüm temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23.Hukuk Dairesi kararına ilişkin şikayetçi vekilinin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğininde Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23.Hukuk Dairesine gönderilmesine, 15.09.2020 tarihinde kesin olarak oy birliği ile karar verildi