Yargıtay Kararı 23. Hukuk Dairesi 2016/6322 E. 2019/3736 K. 19.09.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/6322
KARAR NO : 2019/3736
KARAR TARİHİ : 19.09.2019

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

– K A R A R –

Davacı vekili, görevsiz Gaziantep 1. Asliye Ticaret Mahkemesine sunulan dilekçesinde, müvekkilinin davalı rektörlükten Kamu İhale Kanunu kapsamında yapılan özel güvenlik hizmet alımı sözleşmesinden kaynaklanan 110.400,06 TL hak ediş alacağınının 18.471,60 TL’sinin cezai işlem uygulanarak haksız yere kesilip ödenmediğini ileri sürerek hukuka aykırı cezai işlemin iptali ile ödenmeyen 18.471,60 TL’nin kesintinin yapıldığı tarihten itibaren davalıdan avans faiz ile tahsilini talep ve dava dava etmiştir.
Davalı vekili, öncelikle yargı yolu itirazında bulunarak davanın reddini istemiştir.
Gaziantep 1. Asliye Ticaret Mahkemesinin görevsizlik kararı ile dosyanın gönderildiği mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davalı idarenin davacı yükleniciden haksız olarak kestiği 18.471,60 TL’yi iade etmekle yükümlü olduğununun tespit edildiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Dava, taraflar arasında hizmet alım sözleşmesi uyarınca uygulanan cezai şart bedelinin istirdatı istemine ilişkin olup davacı yanın dava tarihinden önce davalıyı temeürrüde düşürdüğüne ilişkin bir bilgi olmamasına göre avans faizinin kesintinin yapıldığı tarihten itibaren değil, dava tarihinden itibaren başlatılması gerekli olup, hükmün bu nedenle davalı yararına bozulması gerekmiş ise de, yapılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamaya gereksinim göstermediğinden, HUMK’nın 438/7. maddesi uyarınca hükmün, aşağıdaki yazılı olduğu şekilde düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının birinci bendinde geçen ”Kesintinin yapıldığı 02.10.2014 tarihinden” ibaresinin çıkarılarak yerine ”Dava tarihinden” ibaresinin eklenmesine ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 19.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.