Yargıtay Kararı 23. Hukuk Dairesi 2016/4647 E. 2019/651 K. 21.02.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/4647
KARAR NO : 2019/651
KARAR TARİHİ : 21.02.2019

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
– K A R A R –
Davacı vekili, müvekkili ile davalılardan … ve … ile yapılan arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesi gereğince müvekkiline verilmesi gereken daire ve dükkanın teslim edilmediğini, teslim edilmesinin de mümükün olmadığını, sözleşmeye göre daire ve dükkanın teslim tarihinden 10.05.2010 tarihine kadar olan kiranın … 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2010/286 Esas 2012/46 K. sayılı ilamı ile tahsiline karar verildiğini ileri sürerek … bu dava ile de 10.05.2010 tarihinden dava tarihine kadar daire ve dükkanlar için fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 1.500,00 TL. kira ve 1.500,00 TL. teslim edilmeyen daire ve dükkanlar için rayiç bedelinin davalılardan tahsilini talep ve dava etmiş, 13.11.2013 tarihli ıslah dilekçesi ile talebini 18.736,00 TL. kira ve 183.564,00 TL rayiç bedel olarak ıslah etmiştir.
Davalılar vekili, zaman aşımı def’ini ileri sürerek zaman aşımının dolmadığının kabulü halinde ise davalı yüklenicinin temerrüde düştüğü 2006 yılındaki rayiç bedelin gözönüne alınması gerektiğini, hem kira hem de rayiç bedelin istenemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın kabulüne dair verilen kararı, davalılar vekilinin temyizi ile bozulması üzerine mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucu sözleşmeye göre, işin teslimi gereken tarihin 05.12.2006 olduğu, bu tarih itibarı ile serbest piyasa rayiç fiyatlarına göre davacıya teslimi gereken bağımsız bölümlerin değerinin 59.674,00 TL. olduğu gerekçesiyle daire ve dükkan bedeline ilişkin talebin kabulü ile 59.674,00 TL.nin 1.500,00 TL.sinin dava tarihinden 58.174,00 TL.sinin ıslah tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine, kira tazminatı talebinin reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-TBK 125/2 maddesi hükmüne göre ifa yerine geçen olumlu zararın tazmini yönündeki seçimlik hakkın işin sözleşmede kararlaştırılan süreden sonra derhal kullanılması gerekmektedir. Bu durumda teslim edilmeyen dükkan ve dairenin değerinin, sözleşmenin ifa edilmesi gereken tarih itibariyle belirlenip hüküm altına alınması, faizin de bu tarih itibariyle işletilmesi gerekiyor ise de davacı dava dilekçesinde dava tarihi itibariyle faiz talebinde bulunduğundan faizin dava tarihinden itibaren verilmesi gerekir. Bu nedenlerle talebin ıslah edilen kısmı bakımndan ıslah tarihinden itibaren faiz verilmesi doğru olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle 1 numaralı bent dışındaki diğer temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 21.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.