YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/4374
KARAR NO : 2019/2288
KARAR TARİHİ : 23.05.2019
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince ve asıl karar birlikte 09.06.2016 tarihli ek kararın katılma yoluyla davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
– K A R A R –
Davacı vekili, taraflar arasındaki arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesi uyarınca müvekkiline teslimi gereken dairelerin sözleşmede kararlaştırılan sürede teslim edilmediğini, dairelerin teslimi gereken tarih ile fiilen teslim edildiği tarih arasındaki bina ortak giderlerinden (aidat, yakıt vd.) davalı yüklenici şirket sorumlu olmasına rağmen, bu bedelin bina yönetimine müvekkili tarafından ödendiğini ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, bina yönetimine bu kapsamda ödenen 14.000,00 TL ile dairelerin geç tesliminden kaynaklı gecikme tazminatı alacağı için 10.000,00 TL olmak üzere toplam 24.000,00 TL’nin davalıdan tahsilini talep ve dava etmiş, ıslah yoluyla gecikme tazminatı talebini 55.825,00 TL’ye arttırarak, neticeten toplam 69.825,00 TL’nin tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, dairelerin süresinde tamamlandığını, davanın zamanaşımına uğradığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, işbu davadan önce açılan ve Yargıtay denetiminden geçerek kesinleşen … 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2010/257 E. sayılı davasında, davacı arsa sahibi lehine, dairelerin teslimi gereken tarih olarak tespit edilen 01.11.2007 tarihi ile dava tarihi olan 15.02.2011 tarihi arasındaki dönem için gecikme tazminatına hükmedildiği, davacı arsa sahibinin, işbu davada, anılan davanın dava tarihi olan 15.02.2011 tarihinden, daireleri fiilen teslim aldığı 24.10.2011 tarihine kadar olan dönem için rayiç değerler üzerinden isteyebileceği kira bedeli tutarının 33.553,48 TL olduğu, dairelerin fiilen teslim edildiği tarihe kadarki aidat, yakıt gibi bina ortak giderlerinden kaynaklanan 14.000,00 TL tutarındaki giderden de davalı yüklenici şirketin sorumlu olduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüyle, 14.000,00 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile 33.553,48 TL’nin ise dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili ve katılma yoluyla davalı vekili temyiz etmiştir.
Mahkemenin 09.06.2016 tarihli ek kararıyla, davalı vekilinin katılma yoluyla temyiz istemi yönünden 1086 sayılı HUMK’nın 426/D maddesi hükmü uyarınca temyiz isteminden vazgeçilmiş sayılmasına karar verilmiştir.
1-Davalı vekilinin, 09.06.2016 tarihli ek karara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Davacı vekilinin temyiz dilekçesi, davalı vekiline 05.04.2016 tarihinde tebliğ edilmiş, davalı vekili 14.04.2016 tarihinde katılma yoluyla temyiz isteminde bulunmuş, ancak temyiz harcını yatırmamıştır. Mahkemece, davalı tarafa nispi temyiz harcının 7 gün içerisinde yatırılması için gönderilen muhtıra, 27.04.2016 tarihinde tebliğ eda temyiz isteminde bulunmuş, ancak temyiz harcını yatırmamıştır. Mahkemece, davalı tarafa nispi temyiz harcının 7 gün içerisinde yatırılması için gönderilen muhtıra, 27.04.2016 tarihinde tebliğ edilmiş olup davalı taraf süresinde (04.05.2016 tarihinde) bildirilen 812,09 TL tutarındaki nispi temyiz harcını yatırmıştır. Bu itibarla, davalı vekilinin katılma yoluyla temyiz isteminden vazgeçmiş sayılmasına ilişkin mahkemenin 09.06.2016 tarihli ek kararı doğru olmamıştır.
2-Taraf vekillerinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, taraf vekillerinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle açıklanan, davalı vekilinin 09.06.2016 tarihli ek karara yönelik temyiz itirazlarının kabulü ile ek kararın kaldırılmasına, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, taraf vekillerinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harçlarının temyiz edenlerden alınmasına, 23.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.