Yargıtay Kararı 23. Hukuk Dairesi 2016/3559 E. 2019/1972 K. 15.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/3559
KARAR NO : 2019/1972
KARAR TARİHİ : 15.05.2019

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki sıra cetveline şikayetin yapılan yargılaması sonucunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı şikayetin reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde şikayetçi vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Şikayetçi vekili, müvekkilinin borçlu …’ın gayrimenkullerini haczettirdiği ve satışa çıkardığı, netice itibariyle dosyaya giren ihale bedeli, İİK’nın 140 madddesi gereği paylaştırıldığı, paylaştırmada müvekkiline hiç para isabet etmediği, satış masrafları çıktıktan sonra kalan 2.400,82 TL, davalı … Dairesine ayrıldığı, sıra cetvelinin tamamen usul ve kanuna aykırı olduğunu, bu dosyaa müvekkili tarafından yatırılan kıymet takdiri ve satış masrafları 1.830,78 + 510 TL’den ibaret olmadığını, yanlış hesaplama yapıldığı, yapılan tüm miktarlar yeniden hesaplanarak ona göre pay ayrılması gerektiğini ileri sürerek sıra cetvelinin iptaline karar verilmesini vekaleten talep ve şikayet etmiştir.
Şikayet olunan vekili davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve dosya kapsamında; şikayetçi taraf kendi takipleri olan … İcra Müdürlüğünün 2007/199 Esas sayılı dosyası kapsamında şikayet olunan Vergi Dairesinin …’a herhangi bir ödeme emri tebliğ etmediğini iddia etmişse de 6183 Sayılı Kanun gereğince Maliye Hazinesinin vergi borcu ve diğer amme alacakları ile ilgili doğrudan takip yapma ve haciz uygulama yetkileri bulunduğu gerekçesiyle şikayetin reddine karar verilmiştir.
Kararı şikayetçi vekili temyiz etmiştir.
4949 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu 2004 sayılı İcra İflas Kanunu’nun (İİK) 363. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 4949 Sayılı Kanun’un 102. maddesiyle İİK’ya eklenen ek-madde 1’de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2015 yılı için 5.980,00 TL’dir
5311 Sayılı Kanun ile İİK’ya eklenen geçici 7. madde uyarınca uygulanmasına devam edilen aynı Kanun’un 363. maddesine göre, sıraya dair şikayetin red veya kabulüne dair kararlar, sırası şikayet edilen alacak tutarının anılan temyiz sınırı geçmemesi halinde, temyiz kabiliyetinden yoksundur. Düzenlenen sıra cetveli ile şikayet edilen … Vergi Dairesine 2.400,82 TL ödenmesine karar verilmiştir. Uyuşmazlık konusu bu miktar 5.980,00 TL’yi geçmediğinden 11.12.2015 tarihli karar kesin niteliktedir. Bu nedenle, kararı temyiz eden şikayetçi vekilinin temyiz istemi İİK’nın değişik 365/son madde hükmü gereğince reddedilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle, şikayetçi vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün temyi eden açısından kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 15.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.