Yargıtay Kararı 23. Hukuk Dairesi 2016/2307 E. 2018/5134 K. 05.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/2307
KARAR NO : 2018/5134
KARAR TARİHİ : 05.11.2018

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
– K A R A R –
Davacı vekili; davalının kooperatif ortağı olduğunu, kooperatifin genel kurul kararları ve ana sözleşme hükümleri uyarınca davalının kooperatif üyeliği süresince ödemekle yükümlü bulunduğu aidatın tahsili için takip başlattıklarını davalının haksız yere itiraz ettiği gerekçesiyle itirazın iptali ve icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı; davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamında; davacı kooperatif 29.04.2012 tarihli olağanüstü genel kurul ile ek ödeme kararı aldığı, ortakların şahsi sorumluklarını ağırlaştığını, ortakların şahsi sorumluluklarını artırma yönünde kararların bütün ortakların 3/4’ünün rızası ile alması gerektiği somut olayda davacı kooperatifin bu nisaba uymadığını alınan karar mutlak butlanla batıl olduğu, bu karara dayanan alacak talebinin uygun olmadığını, bilirkişi ek raporuna göre davalının 709,81 TL asıl, 13,48 TL işlemiş faiz olmak üzere toplam 723,29 TL ortak gider aidatı borcu olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulü ile Saray İcra Müdürlüğünün 2012/1223 E.sayılı takip dosyasında davacının davalıdan toplam 723,29 TL alacaklı olduğunun tespiti ile itirazın iptaline karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, kooperatif aidat borcunun tahsili amacıyla başlatılan icra takibine vaki itirazın iptali istemine ilişkindir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Kooperatifin 29/04/2012 tarihli genel kurulunda alınan karar ile ortakların inşaatın tamamlanması için bir miktar ödeme yapılması kararlaştırılmış olup; bu ödeme mahiyeti itibariyle Kooperatifler Kanunu 52/1 maddesinde yazılı ek ödeme mahiyetinde değildir. Bu nedenle kararın 3/4 çoğunlukla alınmasına gerek yoktur. Mahkemenin bu kabulden hareketle genel kurulda alınan aidata ilişkin talebin reddine karar vermesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) no’lu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 05.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.