Yargıtay Kararı 23. Hukuk Dairesi 2016/1380 E. 2018/5499 K. 27.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/1380
KARAR NO : 2018/5499
KARAR TARİHİ : 27.11.2018

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat, ecrimisil davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın tazminat ve kira tazminatı davasının kabulüne, eksik işler nedeniyle açılan davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

– K A R A R –

Davacı vekili, taraflar arasında 10.08.2009 tarihli sözleşme olduğunu, davalının ruhsat tarihinden itibaren 20 ay içinde taşınmazı teslim etmeyi taahhüt ettiğini, ruhsatın 17.07.2010 tarihinde alındığını, davalının ihtara rağmen inşaatı tamamlamadığını ve iskan almadığını ileri sürerek davalının fazladan yaptığı iki dubleks daireden payına düşen hakkın verilmesini, davalının sözleşmeden doğan edimlerini yerine getirmesi ile gecikme bedeli olan aylık 1.000 TL.nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş daha sonra davasını ıslah ederek dairelerdeki 10 m² eksiklik, sözleşmeye aykırı olarak dubleks yapılan daireler nedeni ile oluşan davacı zararı için tazminat ve kira tazminatı talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, inşaatın sözleşmeye uygun olarak tamamlanmadığı, davacının17.03.2012 tarihinden dava tarihine kadar sözleşmenin 4/2. maddesine dayanarak kira kaybı istemesinin yerinde olduğu, davacıya sözleşmeye aykırı olarak 7,11 m² eksik inşaat teslimi nedeniyle davacının zarara uğradığı yüklenicinin eksik işler bedelinden de sorumlu olduğu gerekçesiyle eksik alan teslimi nedeni ile tazminat ve kira tazminatı davasının kabulüne eksik işler nedeni ile açılan davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- Her ne kadar davacı dilekçesinde eksik işten bahsetmiş ise de bu konuda açıkça talebi olmaması ve harç yatırmamasına rağmen eksik iş tazminatına hükmedilmesi ve yine bazı kalemler hakkında faiz talebi olmamasına rağmen mahkemece taleple bağlılık kuralını aşar şekilde hüküm tesisi doğru olmamıştır.
Davacının küçük daire yapılması nedeni ile oluşan zarara ilişkin tazminat talebi ilk dava dilekçesinde yer almamakta, ıslah dilekçesi ile talep edildiği anlaşılmaktadır. Başından beri dava konusu edilmeyen bir şeyin ıslah yolu ile davaya ithaline ve dava konusu edilmesine yasal açıdan olanak yoktur. Bu talep hakkında da karar verilmesi hatalı olmuştur.

Mahkemece kira tazminatına hükmedilmiştir. Ancak alınan tapu kaydında taşınmazlardan birinin davacı tarafından dava dışı üçüncü kişiye 20.04.2012 tarihinde satıldığı, satılan bu daire için satış tarihine kadar kira tazminatı hesaplanması gerektiği halde yanılgı ile dava tarihine kadar kira tazminatına karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, 1 nolu bent dışındaki diğer temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 27.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.