YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/9437
KARAR NO : 2015/7008
KARAR TARİHİ : 02.11.2015
MAHKEMESİ : Ankara 5. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 13/11/2012
NUMARASI : 2011/45-2012/398
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
– K A R A R –
Davacı vekili, müvekkili şirketin genel müdürlük ve il müdürlüğü işyerinde temizlik, yemek, servis ve dağıtım işlerinin yürütülmesi için davalılar ile dönemler halinde olmak üzere sözleşmeler yapıldığını, davalıların yanında işçi olarak çalışan işçilerin iş sözleşmeslerinin sona erdirilmesi üzerine, müvekkili aleyhine işçilik haklarının ödenmesi için Ankara İş Mahkemeleri’ne açtıkları davalarda, lehlerine hüküm kurulması ve bu hükümlerin kesinleşmesi nedeni ile müvekkili şirket aleyhine Ankara 20 ve 26.İcra Müdürlüklerinde icra takiplerinin başlatıldığını, dosya borçlarına karşılık toplam 55.466,85 TL’nin, ödenmek zorunda kalındığını, ancak davalılar ile yapmış oldukları sözleşmelerde bütün işçilik alacaklarından davalıların sorumlu olması gerektiğinin öngörüldüğünü ileri sürerek bu meblağın davalılardan ödeme tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı O. İ. Sağlık Hizm. İnş. Elek. Gıda. Ür. Bilg. Tem. Hizm. Ltd.Şti vekili, bir kısım işçilerin kendi dönemlerinde çalışmadığını, iş kanununda yapılan düzenlemeye göre alt işverenin işçilerinin başlangıçtan itibaren asıl işverenin işçisi durumunda olduğunu, bu nedenle ödenen tutardan sorumlu olamayacaklarını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı B.P.Ankara Eğt. Sağ. Hizm. İnş. Enerji Gıda Tem. İth. İhr. Tiz. A.Ş. vekili, taraflar arasındaki sözleşmede müvekkilinin sadece çalışan işçilerin ücretini ödemekle sorumlu olduğunu, bunu da yerine getirdiklerini, bunun dışındaki ödendiği belirtilen tutarlardan müvekkili şirketin sorumlu olamayacağını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı A. Ilaçlama Dez. Tem. Gıda. İnş. Turz. Bilg. Tem. İth. İhr. Tic.Ltd.Şti. Vekili, dava dışı işçilerin müvekkili şirkette çalışmalarının devir tarihinden itibaren iki yıl geçtiğini, bu nedenle müvekkil şirketin sorumluluğunun bulunmayacağını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, dava dışı işçilerin, davacı aleyhine ödenmeyen kıdem tazminatı ve yıllık ücretli izin alacaklarının tahsilinin talep edildiği, yapılan yargılamalar sonucu verilen kararların Yargıtay incelemesinden geçerek kesinleştiği, bu kararlar nedeni ile başlatılan takipler sonucu icra dosyalarına 20.01.2010 tarihinde, 55.466,85 TL ödeme yapıldığı, davacı T.. A.., davalı müteahhitler ile yapmış olduğu sözleşmelerin 5.maddesi uyarınca işyerlerinde çalışacak tüm personelin İş Kanununa göre tahakkuk edecek her türlü ücret alacağı ile terettüp edecek vergi, resim ve harçlardan yüklenici şirketlerin sorumlu olacağı, her bir davalı müteahhidin işyerinde faaliyet gösterdiği dönem esas alınarak davacının üst işveren sıfatı ile ödemek zorunda kaldığı 55.466,86 TL’den her bir işverenin sorumluluklarının işçinin sadece kendi yanlarında çalıştığı süre içinde ve kıdem tazminatı ile sınırlı olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2)Karara dayanak yapılan bilirkişi raporunda davalı O. İlaçlama Ltd. Şti. ile dava dışı N. Otomotiv Ltd. Şti’nin bünyesinde çalışılan günler ayrı ayrı tesbit edilmiş ve mahkemece davalı O. İlaçlama Ltd. Şti. bünyesinde çalışılan günlere isabet eden bedele hükmedilmiştir. Halbuki bu iki şirketin aynı şirket olduğu, N. Otomotiv Ltd. Şti.’nin 15.03.2010 tarihinde ünvan değişikliği yaparak O.İlaçlama Ltd. Şti. olduğu ve bu hususun 21.11.2011 tarihli ticaret sicil gazetesinde yayınlandığı sabittir. Bu durumda mahkemece bu iki şirketin aynı şirket olduğu göz önünde bulundurulup her iki şirkette çalışılan süreler dikkate alınıp karar verilmesi gerekirken sadece şirketin son ünvanı altında yapılan çalışma süresinin dikkate alınması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün, davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 02.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.