Yargıtay Kararı 23. Hukuk Dairesi 2013/8393 E. 2014/1948 K. 14.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/8393
KARAR NO : 2014/1948
KARAR TARİHİ : 14.03.2014

MAHKEMESİ : Ankara 7. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 11/07/2013
NUMARASI : 2011/645-2013/363

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı kooperatif vekili ile katılma yoluyla davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

-K A R A R-

Davacı vekili, davalı kooperatif ile diğer davalı şirket arasında arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesi imzalandığını, müvekkilinin davalı şirket ile imzaladığı 17.03.2004 tarihli sözleşme ile inşaatların kör kasaları, merdiven korkuluklarının malzeme ve işçilik dahil imalat ve montajını üstlendiğini, iş bedeli olarak kooperatife ait bir adet dubleks dairenin 36.000,00 TL karşılığında davacıya verileceğinin kararlaştırıldığını, müvekkilinin sözleşmedeki taahhütlerini yerine getirdiğini, kooperatif yönetim kurulunun da C blok 30 no’lu dairenin satışına oybirliğiyle karar verdiğini, hatta kooperatife çevre düzenlemesi yapılacağından 6.525,00 TL ödeme yapıldığını, kooperatifin tapu devrini yapmadığını ve taşınmazı başka kişilere devrettiğini, bu nedenle müvekkilinin zarara uğradığını ileri sürerek, 200.000,00 TL’nin reeskont faiziyle birlikte davalılardan müşterek ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı kooperatif vekili, müvekkiline husumet yöneltilemeyeceğini, genel kurul tarafından yönetim kuruluna taşınmaz devri için yetki verilmediğini, ayrıca müvekkili ile yüklenici firma arasında tasfiye mutabakat sözleşmesi yapılarak tüm ödemelerin yapıldığını, müvekkili ile davacı arasında akdi ilişki bulunmadığını, önceki yönetimin muvazaalı işlemler yaptığını, davacının kooperatif üyeliğinin istifa nedeniyle sona erdikten sonra dubleks dairenin satışının yapıldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket temsilcisi duruşmadaki beyanında, kooperatif inşaatlarının hızlanması için o dönem kooperatif başkanı olan M. B. tarafından davacının getirildiğini, demir işlerini bu kişinin yapmasını söylediğini, kendisinin de teklifi kabul ederek sözleşme imzaladıklarını, ancak kooperatifin daireyi vermediğini sonradan öğrendiğini, zira tasfiye mutabakatında davacı tarafından yapılan işlerin bedeli ödenmiş olarak gösterildiğini, oysa bu imalat karşılığında kendisine ödeme yapılmadığını belirtmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; davacının davalı şirketin taahhüdündeyken kooperatifin isteği doğrultusunda demir doğrama işlerini yaptığı hususunda bir uyuşmazlık olmadığı, kooparatif tarafından demir doğrama imalatlarının karşılığının yüklenici ile yapılan mutabakatta ödenmiş gibi gösterildiği, ancak daire tapusu
verilmediğinden iş bedelinin ödenmediği, davacının yaptığı imalatların bedeli olarak tasfiye ekindeki hak ediş belgelerine göre kooperatif tarafından diğer davalıya ödenmiş gibi gösterilen ve davacı vekillerince de 05.02.2013 tarihli dilekçelerinde kabul edilen 101.144,87 TL’yi davalı kooperatiften talep etmekte haklı olduğu, davalı yüklenicinin iş bedeli alacağı nedeniyle sorumluluğunun bulunmadığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile 101.144,87 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek reeskont faiziyle birlikte davalı kooperatiften alınarak davacıya ödenmesine, davalı S.. A.. hakkındaki davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili ile davalı kooperatif vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı ve davalı kooperatif vekillerinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı ve davalı kooperatif vekillerinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harçlarının taraflardan alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 14.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.