Yargıtay Kararı 23. Hukuk Dairesi 2013/8191 E. 2014/2036 K. 18.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/8191
KARAR NO : 2014/2036
KARAR TARİHİ : 18.03.2014

MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 14. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 12/12/2012
NUMARASI : 2010/158-2012/627

Taraflar arasında görülen tazminat davası sonucunda verilen hükmün onanmasına ilişkin Dairemizin 25.06.2013 gün ve 2046 Esas, 4391 Karar sayılı ilamının karar düzeltme yoluyla incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle, dosya incelendi, gereği görüşüldü.

– KARAR –

Davacılar vekili, müvekkilleri ile davalı arsa sahipleri arasında 13.05.2005 tarihinde arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesi imzalandığını, sözleşmenin imzalandığı tarihteki imar planının, sözleşmeyle kararlaştırılan binanın yapımına uygun olmadığından yeni imar planı yapılıncaya kadar inşaata başlanamayacağının taraflarca bilindiğini, belediyece, 20.02.2010 tarihinde taşınmazın imar durumunun yeniden düzenlenerek yapılaşmaya uygun hale getirildiğini, ancak davalıların başka yükleniciyle 06.01.2010 tarihinde arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesi yaparak müvekkillerinin sözleşmeyi ifa etmesinin engellendiğini ileri sürerek, taşınmazın sözleşmeyle belirlenen % 60 payının iptali ile müvekkilleri adına tesciline karar verilmesini talep ve dava etmiş, dava dilekçesini tam ıslah ederek, sözleşmenin ifa edilememesi nedeniyle müvekkillerinin yoksun kaldığı 677.966,00 TL ‘nin tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalılar vekili, sözleşmenin ifasına başlanmaması nedeniyle, sözleşmenin feshi davası açıldığını ve fesih iradesinin davacılara bildirildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davacı yüklenicilerin sözleşmede kararlaştırılan eseri imal borcunu yerine getirmediği, davalı arsa sahiplerinin daha önce açtıkları fesih davası ile fesih iradesini yüklenicilere bildirdiği, yüklenicilerin 2008 yılı Şubat ayında sözleşmeyle yüklendiği gecikme kirası ödemeye son verdiği, taşınmazın imar durumunun 15.02.2008 tarihli imar planı değişikliği sonrası aynı kaldığı, bu tarihten sonra dava tarihine kadar geçen iki yıllık sürede de yüklenicilerin edimlerini yerine getirmeye başlamadıkları, sözleşmeye dayalı olarak kira kaybı talebinde bulunamayacakları gerekçesiyle, davanın reddine dair verilen karar, davacılar vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizin 25.06.2013 tarih ve 2046 E., 4391 K. sayılı ilamıyla özellikle 818 sayılı BK’nın 117. maddesi (TBK’nın 136 m.) hükmüne göre sözleşmenin yapıldığı tarihteki imar durumuna göre ifanın herkes açısından objektif olarak imkânsız olması nedeniyle ifasının istenemeyeceği ve ifası imkânsız olan sözleşmelerde herkesin aldığını sebepsiz zenginleşme hükümlerine göre iade etmesi gerektiği ve geçersiz sözleşmeye dayalı ifa istenemeyeceği belirtilerek onanmıştır.
Davacılar vekili, karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında belirtilen gerektirici sebeplere göre, HUMK’nun 440.maddesinde sayılan hallerden hiçbirisine uymayan karar düzeltme isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin karar düzeltme isteminin REDDİNE, 54,35 TL harç ve takdiren 226,00 TL para cezasının karar düzeltme isteyenlerden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 18.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.