Yargıtay Kararı 23. Hukuk Dairesi 2013/8078 E. 2014/2050 K. 18.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/8078
KARAR NO : 2014/2050
KARAR TARİHİ : 18.03.2014

MAHKEMESİ : Ankara 9. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 29/11/2012
NUMARASI : 2010/225-2012/385

Taraflar arasında görülen genel kurul kararının iptali davası sonucunda verilen hükmün bozulmasına ilişkin Dairemizin 03.07.2013 gün ve 2013/2417 Esas, 2013/4635 Karar sayılı ilamının karar düzeltme yoluyla incelenmesi davacılar B. T. K.. M.. ile davalı vekillerince istenilmekle, dosya incelendi, gereği görüşüldü.

– KARAR –

Davacılar vekili, müvekillerinin davalı kooperatifin ortağı olup, 27.02.2010 tarihinde yapılan olağan genel kurulun 5. gündem maddesinde peşin ödeme ile konut sahibi olan ortaklardan 18.000,00 TL ek ödeme alınması yönündeki yönetim kurulu kararının kaldırılması önerisinin reddi kararına muhalefet şerhi koyduklarını, müvekillerinin peşin ödeme yolu ile ortak olduklarını, bu nedenle alınan bu kararın kooperatifin 27.06.1999 tarihli tercihli ortak alınması yolundaki genel kurul kararına anasözleşmeye ve hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek, dava konusu gündem maddesinin iptali ile müvekillerinin davalı kooperatife borçlu olmadıklarının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı kooperatif vekili, öncelikle davanın 1163 sayılı Kooperatifler Kanunu’nun 53. maddesi uyarınca hak düşürücü süre içerisinde açılıp açılmadığının tespiti ile şayet bu süre içerisinde açılmamışsa reddi gerektiğini, ayrıca davacıların dava konusu karara muhalefet edip etmediklerinin saptanması gerektiğini, davacıların peşin ödemeli ortak oldukları iddiasının yerinde olmadığını, bu konuda alınmış bir genel kurul kararı da bulunmadığını, tüm ortaklardan alınmasına karar verilen bedelin, hukuki zorunluluk olduğunu, davacıların yaptığı ödemelerle diğer ortakların ödemeleri arasında büyük orantısızlık olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi kurulu raporu, ek raporu ve tüm dosya içeriğine göre; davanın genel kurul kararının iptali ve menfi tespit talebine ilişkin olduğu, genel kurul kararının iptali talebinin kabulü halinde iptal edilen genel kurul kararından kaynaklanan bir borçları kalmayacağından ve dava dilekçesinde menfi tespite konu olabilecek bir meblağ belirtilmediğinden bu talebin asıl talebi pekiştirici olarak görülüp, davanın genel kurul kararının iptali olarak incelendiği, davacı K.. M..’in dava konusu karara muhalefet şerhi bulunmadığı gibi, adı geçen davacı ile diğer davacı B. T. normal ödemeli kooperatif üyeleri olduğu ve alınan kararlara uymaları gerektiği, bu nedenle bu davacıların davalarının yerinde bulunmadığı, diğer davacılar N. K. (Ç.), M. Y.,F. Y., F. F. S.l, A. Ş. ve M.. Ş.. yönünden ise davalı kooperatifin 27.06.1999 tarihli genel kurulun 5. gündem maddesinde tercihli üye alınması yolunda karar alındığı ve bu davacıların ilgili karara dayalı olarak üye kabul edilmelerine rağmen bu davacıların uygulamada şartlı ortak olarak nitelendirilen, başka bir deyişle kendileri tarafından kooperatife belirli bir ödeme yaptıktan sonra başka bir ödeme yapmaması şart koşulan ortaklardan olmadıkları, öte yandan, dava konusu 27.02.2010 tarihli genel kurulun 5. gündem maddesinde karara bağlanan 18.000,00 TL ek ödeme yapılması yönündeki yönetim kurulu kararının 13.06.2009 tarihli genel kurulun 2. gündem maddesine dayalı olarak alındığı, bu genel kurul kararının iptal edilmeden yönetim kurulu kararının kaldırılmasının mümkün olmadığı, davacıların önce 13.06.2009 tarihli genel kurulun 2. gündem maddesinin iptalini talep etmeleri gerektiği, dava konusu 27.02.2010 tarihli gündemin 5. maddesinde bir isabetsizlik bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine dair verilen karar davacılar vekili ile davalı vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizin 03.07.2013 tarih ve 2013/2417 Esas, 2013/4635 Karar sayılı ilamıyla bozulmuştur.
Bu kez, davacılar K.. M.. ve B. T.vekili ile davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında belirtilen gerektirici sebeplere göre, HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisine uymayan karar düzeltme isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacılar B. T.ile K.. M.. ve davalı vekillerinin karar düzeltme isteminin REDDİNE, 1,95’er TL harç ve takdiren 226,00’şar TL para cezasının karar düzeltme isteyenlerden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 18.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.