Yargıtay Kararı 23. Hukuk Dairesi 2013/8070 E. 2014/786 K. 06.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/8070
KARAR NO : 2014/786
KARAR TARİHİ : 06.02.2014

MAHKEMESİ : İstanbul 13. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 14/02/2012
NUMARASI : 2008/396-2012/74

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davalı… Turcas Petrol A.Ş. hakkındaki davanın reddine, diğer davalılar hakkındaki davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün davalı M.. A.. ile D.. A.. tarafından duruşmasız, davacı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacı vekili Av. S.. Ç.. ile davalı şirket vekili Av. T. A..gelmiş, davalı D.. A..’a yapılan tebligat bila tebliği iade edildiğinden duruşmalı isteyen taraf duruşma talebinden vazgeçtiğini belirtmiş olup, incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
– KARAR –
Davacı vekili, müvekkili şirket ile davalı …-Turcas Petrol A.Ş. arasında 01.01.2008 tarihli “Taşıt Tanıma Sistemi Sözleşmesi” imzalandığını, müvekkili şirketin bu sözleşmeyi imzalamaktaki amacının şirket çalışanlarının akaryakıt tüketimini kontrol altına almak ve suistimali önlemek olduğunu, davalı M.. A..’ın diğer davalı eşi D.. A.. adına kayıtlı …. plakalı aracı ile müvekkili şirketin İzmit çevresinde işlerini yapmak üzere çalışmaya başladığını ve aracında kullandığı yakıt bedelinin yapılan anlaşmaya göre müvekkili şirket tarafından Taşıt Tanıma Sistemi dahilinde ödendiğini, ancak anılan sistemin bahsi geçen aracın kullanıcısı tarafından yaptığı suistimali algılamayarak, müvekkilinin fahiş miktarda yakıt bedelini ödemek zorunda kaldığını, …. plakalı aracın otuz dakika gibi kısa süre içinde 969 litre gibi anormal ölçüde yakıt dolumunun defalarca yapılmasını algılamayarak müvekkilinin zararına sebep olduğunu, oysa sistemin otomatik olarak yakıt alımını kesmesi gerektiğini, davalı şirketin kendi kurduğu sistemi denetlemediğini ileri sürerek, müvekkili zararının avans faizi ile davalılardan müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı ….-Turcas Petrol A.Ş. vekili, taraflar arasındaki sözleşmenin 1. maddesine göre; müvekkilinin Taşıt Tanıma Sistemi kullanıcısı tarafından yapılan akaryakıt ikmalinin tarihini, saatini, yakıt miktarını, tutarını ve şayet sözleşmedeki saatlere uygun ise taşıtın yakıt alım tarihindeki kilometre bilgisini takip ve kontrol ettiğini, bunun dışında müvekkilinin bir sorumluluğu bulunmadığını, sözleşmede yüklendiği edimleri yerine getirdiğini, müvekkilinin davacının iddia ettiği gibi araçlara doldurulan yakıtın aracın depo kapasitesi ile orantılı olup olmadığını kontrol görevi bulunmadığını, yakıtı kullanan davacı şirket elemanı diğer davalı M.. A..’ın kontrol edilmesinin davacının görevi olduğunu, adı geçen kişinin müvekkili şirketin birçok bayisinden yakıt aldığını, bayilerin ayrı şirketler olup müvekkilinin acentesi, şubesi, ticari vekili ya da temsilcileri olmadığını, olayda tüm kusurun davacıda olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı M.. A.., duruşma sırasında davacı şirketten alacaklı olduğunu, şirket muhasebecisinin kendisine bu alacağını yakıt almak sureti ile tahsil edeceğini söylemesi üzerine, alacağına karşılık mazot alıp bunu tarım araçlarında kullandığını ifade etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya içeriğine göre; davacı tarafından yapılan şikayet üzerine davalı M.. A..’ın Kartal 1. Asliye Ceza Mahkemesinde yargılanıp mahkum edildiği ve bu kararın kesinleştiği, somut olayda davalı şirkete yüklenecek bir kusurun bulunmadığı, davalının, davacıya gerekli raporları sunduğu, ayrıcı davalının alınan yakıtla aracın kapasitesinin uygun olup olmadığını denetleme yetkisi bulunmadığı gerekçesi ile davanın davalı ….-Turcas Petrol A.Ş. yönünden reddine, diğer davalılar yönünden ise kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün davacı şirket ile davalılar M.. A.. ve D.. A.. tarafından ayrı ayrı temyiz edilmesi üzerine mahkemece davalılar M.. A.. ve D.. A..’ın temyiz talepleri harcın yatırılmadığı gerekçesiyle HMK’nın 344. maddesi uyarınca reddedilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı şirket vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı şirket vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 06.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.