YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/7599
KARAR NO : 2014/588
KARAR TARİHİ : 30.01.2014
MAHKEMESİ : Antalya 6. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 06/03/2013 (Ek Karar: 02.07.2013)
NUMARASI : 2012/202-2013/68
Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükme ilişkin temyiz isteminin miktardan reddine dair ek kararın süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkili kooperatifin ortağı olan davalının ödenmeyen aidat borçları nedeniyle hakkında yapılan icra takibine haksız olarak itiraz ettiğini ileri sürerek, itirazın iptali ile icra inkâr tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; iptal edilmeyip halen geçerli bulunan 25.09.2011 tarihli genel kurul tutanağı ve bilirkişi raporuna göre davalının takip tarihi itibariyle ödenmemiş 1.500,00 TL aidat borcunun bulunduğu, aynı genel kurul kararı gereği aylık % 5’ten toplam 150,00 TL gecikme faizinin bulunduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, takibin 1.500,00 TL asıl alacak ve 150,00 TL işlemiş faiz olmak üzere toplam 1.650,00 TL alacak üzerinden ve asıl alacağa takip tarihinden 01.07.2012 tarihine kadar aylık %5, 01.07.2012 tarihinden itibaren 6098 sayılı Borçlar Kanunu’nun 120. maddesi gereğince yürürlükteki yasal faiz oranının iki katını aşmayacak şekilde faiz uygulanmak suretiyle devamına, haksız itiraz edilen 1.500,00 TL asıl alacağın % 40’ı oranında icra inkâr tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Mahkemece, 02.07.2013 günlü ek karar ile temyiz edilen miktarın temyiz sınırı olan 1.822,00 TL’nın altında kaldığı gerekçesiyle, temyiz talebinin reddine karar verilmiştir.
Davalı vekilince mahkemenin 02.07.2013 günlü temyiz talebinin reddine dair verdiği ek karar temyiz edilmiştir.
Somut olayda HMK’nın geçici 3. maddesi yollaması ile uygulanması gereken 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki HUMK’nın 432/5 maddesi gereğince, mahkemece verilen temyiz talebinin reddine ilişkin kararlar ret kararının tebliğinden itibaren 7 gün içinde temyiz edilebilir. Mahkemenin temyiz talebinin reddine ilişkin 02.07.2013 tarihli ek kararı, davalı vekiline 11.07.2013 tarihinde tebliğ edilmiş, davalı vekilince bu karar 7 günlük yasal süre geçtikten sonra 01.08.2013 günü temyiz edilmiştir. Süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 Esas, 1990/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca, Yargıtay tarafından da karar verilebileceğinden, süresinden sonra yapılan temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin süre yönünden REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 30.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.