Yargıtay Kararı 23. Hukuk Dairesi 2013/7250 E. 2014/1041 K. 14.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/7250
KARAR NO : 2014/1041
KARAR TARİHİ : 14.02.2014

MAHKEMESİ : Adıyaman 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 31/10/2012
NUMARASI : 2008/472-2012/745

Taraflar arasında görülen sıra cetvelindeki sıraya itiraz davası sonucunda verilen hükmün bozulmasına ilişkin Dairemizin 19.03.2013 gün ve 2013/738 Esas, 2013/1691 Karar sayılı ilamının karar düzeltme yoluyla incelenmesi davalı Vergi Dairesi vekili tarafından istenilmekle, dosya incelendi, gereği görüşüldü.
– KARAR –
Davacı vekili, borçluya ödenecek hakediş alacağının paylaştırılması için düzenlenen sıra cetvelinde birinci sırada yer alan davalı A. Ş..’ın alacağının muvazaalı bir temlik işlemine dayandığını ileri sürerek, sıra cetvelinin iptali ile müvekkilinin alacağının ilk sıraya alınmasını talep ve dava etmiştir.
Davalı A. . Ş.. vekili, müvekkilinin, borçlu şirketin üçüncü kişilere olan borçlarını ödediğini ve karşılığında borçlunun Adana Defterdarlığı Döner Sermaye Saymanlığında tahakkuk eden alacağını 10.07.2007 tarihli temlikname ile temlik aldığını, davacı tarafça aynı alacağa temlikten daha sonraki bir tarihte haciz konulduğunu, sıra cetvelinin yasaya uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı borçlu şirket temsilcileri ile A.. M.., davaya cevap vermemişlerdir.
Davalı Vergi Dairesi vekili ise, müvekkillerinin davalı sıfatları olmadığını, ayrıca davalı Vergi Dairesinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’ un 21. maddesi gereğince garameten paylaştırmaya alınması ve bu müvekkili tarafından açılan temliknamenin iptali davasının sonucunun beklenmesi gerektiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece sıfatı bulunmayan borçlu şirket hakkındaki davanın reddine, diğer davalılara yönelik davanın kabulü ile sıra cetvelinin iptaline ve davacının alacağının birinci sıraya alınmasına dair verilen karar, davalı Vergi Dairesi vekilinin temyiz itirazı üzerine Dairemizce bozulmuştur.
Bu kez, davalı Vergi Dairesi vekili kararın düzeltilmesini istemiştir.
Yargıtay ilamında belirtilen gerektirici sebeplere göre, HUMK’ nın 440. Maddesinde sayılan hallerden hiçbirisine uymayan karar düzeltme isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vergi dairesi vekilinin karar düzeltme isteminin REDDİNE, takdiren 226,00 TL para cezasının karar düzeltme isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 14.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.