Yargıtay Kararı 23. Hukuk Dairesi 2013/6837 E. 2014/407 K. 23.01.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/6837
KARAR NO : 2014/407
KARAR TARİHİ : 23.01.2014

MAHKEMESİ : Kadirli 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 03/04/2012
NUMARASI : 2010/274-2012/129

Taraflar arasındaki iflasın ertelenmesi davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı ve müdahil D.. A.. vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkili şirketin enerji, inşaat malzemeleri, sıhhi tesisat, hırdavat, boya, cam ahşap ve çelik kapı entegre işletmesi olup metal kapı imalatı ve satış işleriyle uğraştığını, son iki yıldan bu yana devam eden ekonomik krizden etkilendiğini bu nedenle şirketin borca batık olduğunu, ancak sundukları iyileştirme projesi ile borca batıklıktan kurtulabileceğini ileri sürerek, şirketin iflasının bir yıl süreyle ertelenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Müdahil vekilleri, yasal koşulları oluşmayan iflas erteleme talebinin reddine karar verilmesini istemişlerdir.
Mahkemece, iddia, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; 16.01.2012 tarihli bilirkişi raporu ile şirketin borca batık olmadığı ve sermayesini yitirmediği, şirket kaynaklarının borçlarını karşılamaya yeter durumda olduğu, şirket sermayesinin tamamının korunduğu, borçlarından fazlasını karşılayacak kadar varlığa sahip olduğu, iflas ertelemenin yasal koşullarının oluşmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı ve müdahil D.. A.. vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
1- Mahkemece iflâsın ertelenmesi talebi hakkında verilen hüküm temyiz eden müdahil D.. A.. vekiline 21.03.2013 günü tebliğ edildiği halde, temyiz dilekçesi İİK’nın 164. maddesinde öngörülen 10 günlük yasal süre geçirildikten sonra 30.04.2013 tarihinde verilmiştir. Süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 esas, 1990/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında Yargıtay tarafından da karar verilebileceği kabul edilmiş olmakla, müdahil vekilinin temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
2-Davacı vekilinin temyiz istemine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, müdahil D.. A.. vekilinin temyiz isteminin süreden reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, müdahil D.. A..’den peşin alınan harcın istek halinde iadesine, kararın tebliğinden itibaren 10 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 23.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.