Yargıtay Kararı 23. Hukuk Dairesi 2013/6535 E. 2014/154 K. 16.01.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/6535
KARAR NO : 2014/154
KARAR TARİHİ : 16.01.2014

MAHKEMESİ : Simav Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 24/09/2012
NUMARASI : 2006/160-2012/504

Taraflar arasında görülen alacak ve cebri tescil davası sonucunda verilen hükmün onanmasına ilişkin Dairemizin 06.05.2013 gün ve 2013/1478 esas, 2013/2937 karar sayılı ilamının karar düzeltme yoluyla incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
– KARAR –
Davacı vekili, müvekkili yüklenici ile davalı arsa sahipleri arasında imzalanan 24.09.1998 tarihli sözleşme uyarınca 1 dükkan ve 2 daire dışındaki bağımsız bölümlerin müvekkili yükleniciye verilmesi gerektiğini, ayrıca tapudaki işlemler için davalı R.. T..’a verilen 5000 EURO’ya rağmen ferağ işlemlerinin yapılmadığını, daha sonra 18.05.2004 tarihli ikinci sözleşmenin yapıldığını, ancak ilk sözleşmenin ortadan kaldırılmadığını ve fazla imalat yapıldığını ileri sürerek, 24.09.1998 tarihli ilk sözleşmeye göre müvekkiline ait bağımsız bölümlerin davacı veya davacının satış yaptığı kişiler adına tesciline, ferağ için ödenen paranın ve fazla imalat bedelinin tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilleri, ayrı ayrı davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda; ikinci sözleşmenin geçerli olduğu ve davacının davasını ispatlayamadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş, hükmün davacı ve davalı B.. T.. vekillerince temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 06.05.2013 gün, 2013/1478 esas, 2013/2937 karar sayılı ilamı ile yerel mahkeme kararının onanmasına karar verilmiştir.
Bu kez, davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Karar düzeltme talebine konu Dairemizin 06.05.2013 gün, 2013/1478 esas, 2013/2937 karar sayılı ilamında; taraflar arasında daha sonra imzalanan 18.05.2004 tarihli sözleşmenin; tarihinin sehven 18.04.2005 olarak yazılmış olmasına ve bu hususun maddi hatadan kaynaklanmasına, dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisine uymayan karar düzeltme isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin karar düzeltme isteminin REDDİNE, 1,95 TL harç ve takdiren 226,00 TL para cezasının karar düzeltme isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 16.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.