YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/6484
KARAR NO : 2014/1177
KARAR TARİHİ : 19.02.2014
MAHKEMESİ : İzmir 10. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 27/12/2012
NUMARASI : 2012/322-2012/356
Taraflar arasında görülen genel kurul kararının iptali davası sonucunda verilen hükmün bozulmasına ilişkin Dairemizin 05.06.2013 gün ve 2675 esas, 3809 karar sayılı ilamının karar düzeltme yoluyla incelenmesi davalı vekilince istenilmekle, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
– KARAR –
Davacı, davalı kooperatifin üyesi olduğunu, 17.04.2011 tarihinde yapılan genel kurulda alınan kararların yasa ve anasözleşmeye aykırı olduğunu ileri sürerek, anılan genel kurul kararlarının iptali ile kooperatife tasfiye memurları atanmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, kararlardan 5. maddenin, kooperatifin tasfiyesine engel olan davaları açan ortaklar aleyhine tazminat davası açmak üzere yönetim kuruluna yetki verilmesine ilişkin olduğu, dava açma hakkının her ortağın yasal hakkı olduğu, alınan karar ortakların dava açmalarını engellemeye yönelik olup, yasal bir hakkın ortadan kaldırılması sonucunu doğuracağı, 11. maddenin ise, davacı C.. Ç..’in kooperatif aleyhine İzmir 3. Asliye Ticaret Mahkemesi’nde hukuki sorumluluk davası açması üzerine, TTK’nın 341. maddesine göre denetçilere yetki verilmesinin kararlaştırıldığı, bu maddede kooperatifi zarara uğrattığı gerekçesiyle C.. Ç.. aleyhine hukuki sorumluluk davası açılması amaçlanmış ise bunun için denetçilere yetki verilmesine gerek olmadığı, yönetim kurulunun doğrudan dava açma hakkı bulunduğu gerekçeleriyle iptali gerektiği belirtilerek, davanın kısmen kabulü ile 17.04.2011 tarihli genel kurulun 5 ve 11. madde kararlarının iptaline dair verilen karar, davacı asıl ve davalı vekilinin temyiz istemi üzerine, Dairemizin 05.06.2013 tarih ve 2675 E., 3809 K. sayılı ilamıyla, davacının tüm temyiz itirazları reddedilerek yargılama gideri ve vekalet ücreti bakımından davalı yararına bozulmuştur.
Bu kez, davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında belirtilen gerektirici sebeplere göre, HUMK’nın 440. addesinde sayılan hallerden hiçbirisine uymayan karar düzeltme isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin karar düzeltme isteminin REDDİNE, 1,95 TL harç ve takdiren 226,00 TL para cezasının karar düzeltme isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 19.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.