Yargıtay Kararı 23. Hukuk Dairesi 2013/6271 E. 2014/748 K. 05.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/6271
KARAR NO : 2014/748
KARAR TARİHİ : 05.02.2014

MAHKEMESİ : Bakırköy 5. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 04/12/2012
NUMARASI : 2012/335-2012/532

Taraflar arasında görülen kooperatif üyeliğinden ihraç kararının iptali davası sonucunda verilen hükmün onanmasına ilişkin Dairemizin 01.04.2013 gün ve 2013/1299 esas, 2013/2030 karar sayılı ilamının duruşmalı olarak karar düzeltme yoluyla incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmiş ise de karar düzeltme aşamasında duruşma yapılamayacağından istemin reddi ile incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği görüşüldü:
– KARAR –
Davacı vekili, müvekkilinin davalı kooperatifin üyesi olduğunu, davalı kooperatifin yapı kooperatifi olarak kurulduğunu, daha sonra işletme kooperatifine dönüştüğünü, anasözleşmenin 10/2. maddesindeki şartları taşımadığı gerekçesiyle ihraç kararı alındığını, kendisine ait daireyi 1992 yılında üçüncü kişiye sattığını fakat kooperatif üyeliğini devretmediğini, benzer durumda başka ortakların ihraç edilmeyerek eşitlik ilkesine aykırı hareket edildiğini, ortaklık yükümlülüklerini yerine getirdiğini, kooperatif tarafından hiçbir ihtar gönderilmediğini ileri sürerek, 22.02.2010 tarihli ihraç kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne dair verilen karar, Dairemizin 13.03.2012 tarih ve 2011/1372 E., 2012/1916 K. sayılı ilamıyla, taşınmaz devrinden sonra davacı ile kooperatif arasında ilişkinin devam edip etmediği hususu araştırıldıktan sonra bir karar verilmesi gerektiğinden bahisle bozulması üzerine, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, bağımsız bölümün devrinden sonra davacının kooperatifle olan ilişkisinin kesilmediği, davalı işletme kooperatifinin ortaklardan toplanan aidatlarla yapılan birçok gayrimenkulün sahibi olduğu, bağımsız bölümün satıldığı ancak ortaklık devri yapılmadığı, genel kurullara çağrıldığı, bağımsız bölümün devrinden sonra da ortak olarak kabul edildiği gerekçesiyle davanın kabulüne dair verilen karar, davalı vekilinin temyiz istemi üzerine, Dairemizin 01.04.2013 tarih ve 1299 E., 2030 K. sayılı ilamıyla onanmıştır.
Bu kez, davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisine uymayan karar düzeltme isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin karar düzeltme isteminin REDDİNE, 1,95 TL harç ve takdiren 226,00 TL para cezasının karar düzeltme isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 05.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.