YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/6269
KARAR NO : 2014/887
KARAR TARİHİ : 10.02.2014

MAHKEMESİ : Kütahya 2. Asliye Hukuk Mahkemesi (Ticaret Mah. Sıf.)
TARİHİ : 14/02/2013
NUMARASI : 2012/307-2013/43

Taraflar arasında görülen kooperatif üyeliğinin ve daire aidiyetinin tespiti davasının yapılan yargılaması sonucunda verilen hükmün bozulmasına ilişkin Dairemizin 07.06.2013 gün ve 2013/3418 Esas, 2013/3898 Karar sayılı ilamının karar düzeltme yoluyla incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, dosya incelendi, gereği görüşüldü.
– KARAR –
Davacı vekili, müvekkilinin davalı kooperatife üye olduğunu, 25.06.1998 tarihli listede üyelerin seçmiş olduğu dairelerin açıklandığını, müvekkilinin B Blok 3. Kat 10 no’lu daireyi seçtiğini, kooperatife gönderilen 02.09.2008 tarihli ihtarnameyle B Blok 3. kat 10 no’lu dairenin teslim edilmesini istediklerini, ihtarnameye cevap verilmediğini ve dairenin de teslim edilmediğini ileri sürerek, müvekkilinin davalı kooperatif üyesi olduğunun ve B Blok 3. Kat 10 no’lu dairenin müvekkiline ait olduğunun tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, ihraç kararı bulunmadığını, davacının, müvekkili kooperatifin ortağı olduğunu, üyelik tespiti davası açmada hukuki yarar bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı ve dosya kapsamına göre; davacının üye olduğunun tespitini istemekte hukuki yararı bulunduğu, dava konusu yapılan B Blok 10 no’lu dairenin 25.06.1998 tarihli yönetim kurulu kararıyla davacı A.. S..’e tahsis edildiği, ancak bu kararın genel kurul tarafından onaylanmadığı, davacıya tahsis edilen bir daire olmadığı gibi verilecek bir daire de bulunmadığı, davacı A.. S..’in ihracına karar verilmekle birlikte bu kararın davacıya tebliğ edilmediği gerekçesiyle, üyelik tespiti isteminin kabulüne, daire aidiyetinin tespiti isteminin reddine dair verilen kararın taraf vekillerinin temyiz istemi üzerine Dairemizin 2013/3418 Esas, 2013/3898 Karar sayılı ve 07.06.2013 tarihli ilamıyla davalı vekilinin temyiz istemi yerinde görülmemiş, davacı vekilinin temyiz isteminin kabulü ile kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Bu kez, davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında belirtilen gerektirici sebeplere göre, HUMK’nun 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisine uymayan karar düzeltme isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin karar düzeltme isteminin REDDİNE,1,95 TL harç ve takdiren 226,00 TL para cezasının karar düzeltme isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 10.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.