Yargıtay Kararı 23. Hukuk Dairesi 2013/6257 E. 2014/163 K. 16.01.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/6257
KARAR NO : 2014/163
KARAR TARİHİ : 16.01.2014

MAHKEMESİ : Büyükçekmece 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 22/12/2011
NUMARASI : 2006/1266-2011/852

Taraflar arasında görülen tazminat davası sonucunda verilen hükmün bozulmasına ilişkin Dairemizin 19.04.2013 gün ve 540 Esas, 2582 Karar sayılı ilamının karar düzeltme yoluyla incelenmesi davalı T.. K.. ve davacı vekillerince istenilmekle, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
– KARAR –
Davacı vekili, davalı T.. K.. ile davacı arasında yapılan 12.08.1996 tarihli arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesi gereğince inşaata başladığını, ancak arsanın diğer davalılara devredilmesi nedeniyle sözleşmenin ifasının imkansız hale geldiğini ileri sürerek, şimdilik 1.013.600,00 TL imalat bedelinin taşınmazın devredildiği tarihten itibaren temerrüt faiziyle birlikte tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece, sözleşmenin feshinin kesinleştiği 18.03.2008 tarihi itibariyle belirlenen imalat bedeli olan 748.868,05 TL’nin davalı T.. K..’dan feshin kesinleştiği tarihten itibaren temerrüt faiziyle tahsiline, sözleşmenin tarafı olmayan diğer davalılar aleyhine açılan davanın husumetten reddine dair verilen karar, davalı T.. K.. ve davacı vekillerinin temyiz istemi üzerine, Dairemizin 19.04.2013 tarih ve 540 E, 2582 K sayılı ilamıyla, diğer temyiz itirazları reddedilerek, arsa sahibinin sözleşmenin feshi için açtığı dava derdest iken bu davanın 04.12.2006 tarihinde açıldığı, fesih konusunda taraf iradelerinin bu dava tarihi itibariyle birleştiği, imalat bedelinin 2006 yılı ikinci dönem fiyatlarına göre hesaplanması gerekirken, 2008 yılı fiyatlarına göre hesap yapan bilirkişi raporunun esas alındığı, imalat bedeline kâr oranı dahil edilmesi gerekirken edilmediği, temerrüdün ise dava tarihinde oluştuğu gerekçeleriyle temyiz edenler yararına bozulmuştur.
Davalı T.. K.. ile davacı vekilleri karar düzeltme isteminde bulunmuşlardır.
Yargıtay ilamında belirtilen gerektirici sebeplere göre, HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisine uymayan karar düzeltme isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı T.. K.. ve davacı vekillerinin karar düzeltme isteminin REDDİNE, 1,95’er TL harç ve takdiren 226,00’er TL para cezasının karar düzeltme isteyenlerden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 16.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.