Yargıtay Kararı 23. Hukuk Dairesi 2013/5267 E. 2014/810 K. 06.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/5267
KARAR NO : 2014/810
KARAR TARİHİ : 06.02.2014

MAHKEMESİ : Ankara 20. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 28/02/2012
NUMARASI : 2009/458-2012/75

Taraflar arasında görülen tapu iptali ve tescil davası sonucunda verilen hükmün onanmasına ilişkin Dairemizin 08.04.2013 gün ve 475 Esas, 2220 Karar sayılı ilamının karar düzeltme yoluyla incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
– KARAR –
Davacı vekili, müvekkilinin, davalılar ile imzalanan 18.11.2005 tarihli arsa payı karşılığı inşaat yapımı ve gayrimenkul satış vaadi sözleşmesiyle yükümlendiği binayı yapıp teslim ettiğini, davalıların sözleşmenin 15. maddesine göre müvekkiline vermeyi yükümlendiği taşınmazları müvekkiline vermediğini ileri sürerek, 2, 3, 4, 8, 10, 11, 12, 15, 16, 19 ve 20 numaralı bağımsız bölümlerin, müvekkili adına tapuya tesciline, olmazsa bu bağımsız bölümlerin değerinin tespit edilmesine ve şimdilik 10.000,00 TL’nin faiziyle tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı T.. A.. vekili ile davalılar İ. A.. ve S.. A.., davanın reddini istemiştir.
Diğer davalılar, davaya cevap vermemişlerdir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre; davacı yüklenicinin, dava konusu taşınmazı tamamlamadığı, fiili durum itibariyle binanın eskimeye yüz tuttuğu, metruk bir vaziyette bulunduğu, imalatın % 36′ lık mertebede bulunduğu, sözleşmenin 15. maddesine göre yüklenici sözleşme süresi sonunda işi bitiremediği takdirde hiçbir ihbara gerek olmaksızın akdin feshedilmiş sayılacağının ve yüklenicinin arsa sahiplerinden herhangi bir hak talep edemeyeceğinin kararlaştırıldığı gerekçesiyle, davanın reddine dair verilen karar, davacı vekilinin temyizi üzerine Dairemizin 08.04.2013 tarih ve 2013/475 esas, 2220 karar sayılı ilamı ile onanmıştır.
Bu kez, davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisine uymayan karar düzeltme isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin karar düzeltme isteminin REDDİNE, 1,95 TL harç ve takdiren 226,00 TL para cezasının karar düzeltme isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 06.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.