YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/577
KARAR NO : 2012/1402
KARAR TARİHİ : 27.02.2012
Davacının iflasın ertelenmesi davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün A..K.. Bankası A.Ş. vekili ve süresi içinde müdahillerden, F..A.Ş. Ve T. İ.. B.. A.Ş. vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili, cam sektöründe faaliyet yürüten müvekkili şirketin, yaptığı satışlar karşılığı alacağını alamaması nedeniyle borca batık hale geldiğini, ciddi ve inandırıcı iyileştirme projesinin uygulanması halinde borca batıklıktan kurtulabileceğini ileri sürerek, iflasın bir yıl süre ile ertelenmesine karar Verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, benimsenen bilirkişi ön raporu ve dosya kapsamına göre, davacı şirketin borca batık ve iyileştirme projesinin ciddi ve inandırıcı olduğu, davacının borca batıklık halinden kurtulabilmesi için ortaklarca alınabilecek başkaca ekonomik tedbirin bulunmadığı, şirket alacaklılarının büyük ölçüde teminatlarının bulunduğu gerekçesiyle, davanın kabulü ile davacı şirketin iflasının bir yıl süre ile ertelenmesine karar verilmiştir.
Kararı, müdahillerden, F.. A.Ş., T. İ.. B.. A.Ş. ve A.. K.. Bankası A.Ş. vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dava, davacı şirketin iflasının bir yıl süre ile ertelenmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece yapılan yargılama sırasında alınan ön bilirkişi raporuna itibar edilerek karar verilmiştir. İflasın ertelenmesine karar verilebilmesi için iflas erteleme talebinde bulunan şirketin borca batık durumda olması ve mali durumunu iyileştirme ümidinin bulunması gerekir.
Mahkemece itibar edilen bilirkişi raporu ön rapor olup, mahiyeti itibariyle verilecek tedbir kararlarının değerlendirilmesi bakımından alınmıştır. Bu durumda, mahkemece, davacının borca batık olup olmadığı, iyileştirme projesinin ciddi ve inandırıcı olup olmadığı hususlarında ehil bilirkişi heyetinden rapor alınarak varılacak uygun sonuç çerçevesinde bir karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru bulunmamıştır.
2-İcra ve İflas Kanunu’nun 179/b maddesinin ikinci fıkrasına göre faizlerin teminatlandırılması hakkındaki tedbirlerin mahkemece alınması gerekirken, bu yönde bir tedbir alınmaması da doğru olmamıştır.
3-Müdahillerden A.. K..Bankası A.Ş. vekilinin temyiz istemine gelince; Mahkemece iflâsın ertelenmesi talebi hakkında verilen hüküm temyiz eden müdahillerden A..K.. Bankası A.Ş. vekiline 21.10.2011 günü tebliğ edildiği halde, temyiz dilekçesi İİK’nun 164. maddesinde öngörülen 10 günlük yasal süre geçirildikten sonra 10.11.2011 tarihinde verilmiştir. Süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 esas, 1990/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında Yargıtay tarafından da karar verilebileceği kabul edilmiş olmakla, temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıdaki (1) ve (2) no’lu bentlerde açıklanan nedenlerle, müdahillerden Finansbank A.Ş ve T. İ.. B.. A.Ş. vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün, bu müdahiller yararına BOZULMASINA, 3 nolu bentte açıklanan nedenle müdahillerden A.. K.. Bankası A.Ş. vekilinin temyiz isteminin süre yönünden reddine, peşin harçların istek halinde iadesine, kararın tebliğinden itibaren 10 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 27.02.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.