Yargıtay Kararı 23. Hukuk Dairesi 2011/2910 E. 2011/2772 K. 22.12.2011 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/2910
KARAR NO : 2011/2772
KARAR TARİHİ : 22.12.2011

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki kayıt kabul davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkili bankanın davalıya çek taahhütnamesine istinaden çek karnesi verdiğini, bunlardan 114 adedinin iade edilmediğini, her çek yaprağı için 470 TL ödeme yükümlülüklerinin bulunduğunu, buna göre 147.580 TL şarta bağlı alacaklarının bulunduğunu, ayrıca davalının talebi üzerine verilen ve iptal edilmemiş teminat mektuplarından dolayı 32.560 TL alacaklarının bulunduğunu, alacaklarının masaya kaydı için yaptıkları başvurunun reddedildiğini ileri sürerek, toplam 179.140 TL alacaklarının iflas masasına kaydına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı İflas İdaresi vekili, davacının sunduğu belgelerin alacağın ispatına yeterli olmadığını ve yargılamayı gerektirdiğini, İflas İdaresinin ret kararının yerinde olduğunu savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalının çek yapraklarından dolayı 147.580 TL şarta bağlı borcunun olduğu, iade edilmemiş teminat mektuplarından dolayı da 32.560 TL borcunun bulunduğu, davacının talebinin yerinde olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, 179.140 TL taliki şarta bağlı davacı alacağının iflas masasına kayıt ve kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-İflas kararı 09.07.2009 tarihinde verilmiş, dava 14.05.2010 tarihinde açılmıştır. Dava konusu çekler ise 1999 tarihinden önce verilmiştir. Bu nedenle çeklerle ilgili risk faktörü kalmadığı gözardı edilerek bunlarla ilgili davanın kabul edilmesi yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 22.12.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.