YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/1293
KARAR NO : 2011/2134
KARAR TARİHİ : 28.11.2011
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı kooperatif temsilcisi … tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkilinin kooperatif ortaklığından haksız olarak yönetim kurulunun 27.10.2005 tarihli kararıyla çıkarıldığını ve mahkeme kararıyla bu kararı iptal ettirdiğini, kooperatifin müvekkilinin işe geri dönmesine izin vermediğini, kooperatifin ihraç kararı verdiği günden beri mesleğini fiilen yapamadığını ileri sürerek, şimdilik davalılardan 6.000,00 TL maddi tazminatın tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davacı vekili, 02.02.2009 tarihli dilekçesi ile 7.591,52 TL nin dava tarihinden itibaren işleyecek en yüksek mevduat faizi ile tahsiline karar verilmesini talep ederek davasını ıslah etmiştir.
Davalılardan davalı kooperatifin başkanı …, kooperatifin 125 üyesi olduğunu, araçların haftada ancak bir kez sefere çıkabildiklerini, davacının ileri sürdüğü şekilde günde 50,00 TL kazanılmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davacının S.S. Minibüs Dolmuş ve Taşıyıcılar Kooperatifine üye olduğu davacının davalı tarafından ilgili kooperatifin 27.10.2005 tarihli kararıyla ortaklıktan çıkarıldığı, bu çıkarma kararının mahkeme kararıyla iptal edildiği, davacının, davalı kooperatif aleyhine kooperatif üyeliğinden çıkarılmış olduğu ve çalışamadığı günlere ilişkin 6.795,37 TL tazminat alacağı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, 6.795,00 TL’ nin dava tarihinden itibaren işleyecek ticari faiz ile davalı kooperatiften tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı kooperatif temsilcisi … temyiz etmiştir.
Dava, aracının çalıştırılmaması nedeniyle uğradığı kazanç kaybına ilişkindir.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporu dava konusunda uzman olmayan mali müşavirce davacı tarafın ileri sürdüğü hususlar ile davalı tarafın savunması sadece mali mevzuat açısından incelenerek düzenlenmiş olup, hükme ve denetime elverişli değildir. Zira, dava konu aracın tazminat istenen süre içinde davacı yanca hiç çalıştırılmadığı varsayımına göre hesaplama yapılmıştır. Oysa, dava konusu edilen dönemde davacı, aracını çalıştırmış olsaydı elde edeceği net kazancı talep hakkını haiz olup, ticari bir araç olan dava konusu aracın bu dönem içinde kooperatifçe çalıştırılmadığı halde, davacının, aracını başka işte çalıştırarak gelir elde etmemesi hayatın olağan akışına uygun değildir. Bu nedenle, aracın tazminat istenen dönem içinde başka bir işte çalıştırılarak gelir elde etmesinin mümkün olup olmadığı üzerinde durulması, davacı ile aynı hatta çalışan bir ortağın ortalama kazancının belirlenmesi, belirlenen miktardan masraf ve amortisman giderlerinin düşülmesi gerekir.
O halde, Mahkemece, gerekli belgeler toplandıktan sonra, şehirler ve ilçeler arası yolcu taşıma sektöründe faaliyet gösteren uzmanın da katıldığı bilirkişi kurulu oluşturulup, davalı kooperatif kayıtları üzerinde inceleme yaptırılarak, davacının aracının çalıştırılmaması nedeniyle uğradığı kazanç kaybının yukarıda belirtilen ilkeler çerçevesinde denetime elverişli bir ek rapor alınarak tespit edilmesi, bilirkişi raporu ile kazanç kaybının gerçek miktarının somut verilerle tam olarak saptanamaması halinde BK’nun 42 nci vd. madde hükümleri uyarınca mahkemece somut olayın özellikleri gözönünde bulundurularak, takdiren bir miktar kazanç kaybına hükmedilmesi gerekirken, eksik incelemeye dayalı yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı kooperatif temsilcisi …’ın temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 28.11.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.