Yargıtay Kararı 23. Ceza Dairesi 2015/6835 E. 2015/8180 K. 15.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/6835
KARAR NO : 2015/8180
KARAR TARİHİ : 15.12.2015

Esas No : 2015/6835
Karar No : 2015/8180
Tebliğname No : 8 – 2012/82966
MAHKEMESİ : Silivri 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 20/01/2011
NUMARASI : 2010/574 (E) ve 2011/8 (K)
SUÇ : Mala zarar verme
SUÇ TARİHİ : 25/04/2010

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın olay günü aralarında husumet bulunan katılanın evinin kapı önünde bulunan ayakkabıları yaktığı anlaşıldığından mala zarar verme suçunun oluştuğuna yönelik kabulde isabetsizlik görülmemiştir.
TCK’nun 170/1. maddesinde düzenlenen genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçu, belli bir kişiye yönelik olmayıp belirsiz sayıdaki kişilerin hayatı, sağlığı veya mal varlığı bakımından tehlikeli olacak biçimde ya da kişilerde korku, kaygı veya panik yaratabilecek tarzda işlenen kasıtlı bir suçtur. Buna göre, belli bir amaç ve hedef gözetildiği takdirde bu maddede düzenlenen suç oluşmayacaktır.
Sanığın, aralarında husumet bulunan katılanın evinin kapı önünde bulunan ayakkabıları yaktığı, sadece katılanın eşyalarının zarar gördüğü olayda; oluşa göre sanığın kastının yakarak mala zarar verme suçuna yönelik olduğunun anlaşılması karşısında tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
TCK’nın 152/2-a-son maddesinde yer alan “verilecek ceza iki katına kadar artırılır” fıkrasındaki “iki” ibaresi, hükümden sonra, 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 65. maddesiyle “bir” şeklinde değiştirilmiş olmakla mahkemece bu hususta yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15/12/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.