Yargıtay Kararı 23. Ceza Dairesi 2015/6023 E. 2015/6970 K. 23.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/6023
KARAR NO : 2015/6970
KARAR TARİHİ : 23.11.2015

Tebliğname No : 15 – 2012/174995
MAHKEMESİ : İstanbul 6. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 13/04/2012
NUMARASI : 2011/40 (E) ve 2012/116 (K)
SUÇ : Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanın internet üzerinden satış yapan sanığa ait işyerinden ürün sipariş ettiği, kargo ile gönderilen ürünü teslim aldığında 82.00 TL’yi ödediği, daha sonra sanık K.. D..’in katılanı telefonla arayarak ürünün hatalı olduğunu, parayı geri iade edeceğini belirterek en yakın ATM merkezine gitmesini sağlayıp telefonla katılana bilgiler vererek katılanın hesabından 553,00 TL’nin havale etmesini sağlamak suretiyle dolandırıcılık suçunu işlediği iddia edilen somut olayda;
Yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine;
Katılanın, sanığın sahibi olduğu ve internet üzerinden satış yapan mağazasından 82 TL’ye ürün satın aldığı ve ürünün kendisine gönderildiği, bu aşamada katılana karşı herhangi bir dolandırıcılık eyleminin söz konusu olmadığı, bu olaydan çok sonra katılanın telefonla aranıldığı, daha önce gönderdikleri ürünün hatalı olduğunu geri iade edeceklerini ancak en yakın ATM cihazına giderek işlem yapması gerektiğini söyleyerek katılanı ATM cihazına yönlendirdikleri ve burada katılanın yanıltılarak hesabından 553 TL paranın sanıkların hesabına gönderildiği anlaşıldığından; bu şekilde gerçekleşen dolandırıcılık eyleminde bankanın ödeme vasıtası olduğu, araç olarak kullanılmadığı, yine haksız menfaatin temin edilmesinde internetin de araç olarak kullanılmadığı, bu nedenle sanığa yüklenen suçun TCK’nun 157/1. maddesindeki basit dolandırıcılık suçunu oluşturacağı gözetilmeden, TCK’nın 158/1-f maddesi uyarınca hüküm kurulmak suretiyle sanığa fazla ceza tayini,

Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten/lerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23.11.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.