Yargıtay Kararı 23. Ceza Dairesi 2015/5317 E. 2015/7977 K. 10.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/5317
KARAR NO : 2015/7977
KARAR TARİHİ : 10.12.2015

Tebliğname No : 15 – 2012/118281
MAHKEMESİ : Küçükçekmece 8. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 28/02/2012
NUMARASI : 2009/1093 (E) ve 2012/137 (K)
SUÇ : Özel belgede sahtecilik, hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma, güveni kötüye kullanma
SUÇ TARİHİ : 20/03/2010

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan D.. A..’ın diş hekimi olduğu, sanık N.. G..’ün ise diş teknisyenliği yaptığı, katılanın 2007 yılı Aralık ayı içerisinde sanık N.. G..’e ait işyerini kiralayarak mesleğini bu işyerinde icra etmeye başladığı, aynı tarihlerde sanık N.. G..’ün katılan tarafından kiralanan işyerinin bitişiğinde bulunan dairede faaliyet gösteren G. D.Diş Labaratuvarı isimli işyerini işlettiği, zaman içerisinde sanık Nail ile anlaşamayan katılanın işyerini boşaltmaya karar verdiği, ancak bu sırada sanık Nail’in alacağı olduğunu ileri sürerek katılandan para talep ettiği, ancak katılanın herhangi bir borcu olmadığını söylediği ve ödeme yapmaktan imtina ettiği, bunun üzerine sanığın bir şekilde katılana ait serbest meslek makbuzunu ele geçirdiği ve katılan tarafından işyerinde kullanılan dişçilikle ilgili bir takım malzemeleri kendisine satılmış gibi gösteren A-002230 seri numaralı serbest meslek makbuzunu sahte olarak tanzim ettiği ve bu makbuzu katılanın muhasebe kayıtlarına işlemesi için katılanın muhasebeciliğini yapan diğer sanık S.. Y..’ya verdiği, bu şekilde sahte serbest meslek makbuzunun katılanın ticari muhasebe kayıtlarına işlenmesini sağlayan sanık N.. G..’ün bilahare, bu medikal malzemeleri A.. T.. isimli diş hekimine sattığı, yine katılanın işyerini boşaltmasını müteakip ödeme yapmaya gelen hasta ve hasta yakınlarından şikayetçi adına 5.000 TL’ye yakın para tahsil eden sanığın bu paraları da katılana vermediği, bu şekilde sanık N.. G..’ün üzerine atılı “özel belgede sahtecilik” ve “güveni kötüye kullanma” suçlarını, diğer sanık S.. Y..’nın da “özel belgede sahtecilik” ve “hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma” suçlarını işlediğinin iddia edildiği olayda;
1-Sanık N.. G.. hakkında “özel belgede sahtecilik” ve “güveni kötüye kullanma” suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık savunmasına, katılan beyanına, tanık anlatımlarına, bilirkişi raporuna ve tüm dosya kapsamına göre; katılan D.. A..’ın sanık Nail’den kiraladığı işyerinde çalıştığı süre zarfında işyerinde kullanılan bir takım medikal malzemelerin bedellerinin adı geçen sanık tarafından ödendiğinin yine bu dönemde katılan tarafından tedavi edilen hastaların diş kalıplarının ve diş protezlerinin sanık Nail tarafından yapılmış olduğunun anlaşılmış olması, yine tanık olarak dinlenen bazı hastaların beyanlarından katılanın işyerinin yedek anahtarını sanığa bıraktığının, diş yaptıran hastaların katılanın olmadığı dönemlerde sanıkla muhatap olduklarının ve katılanın işyerinde olmadığı zaman dilimlerinde tedavi giderlerini sanık N.. G..’e ödediklerinin, katılanın da bu durumdan haberdar olduğunun tespit edilmiş olması karşısında; mahkemece sanıkla katılan arasındaki uyuşmazlığın hukuki nitelikte olduğundan bahisle verilen beraat kararlarında herhangi bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Sanık S.. Y.. hakkında “özel belgede sahtecilik” ve “hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma” suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
UYAP’tan alınan 06/12/2015 tarihli nüfus kayıt örneğine göre sanığın, hüküm tarihinden sonra 09/04/2012 tarihinde öldüğü anlaşılmakla, sanığın hukuki durumunun buna göre tayininde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince hükmün sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 10/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.