Yargıtay Kararı 23. Ceza Dairesi 2015/4878 E. 2015/6956 K. 23.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/4878
KARAR NO : 2015/6956
KARAR TARİHİ : 23.11.2015

Tebliğname No : 15 – 2012/122098
MAHKEMESİ : İzmir 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 23/02/2012
NUMARASI : 2011/369 (E) ve 2012/168 (K)
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
…….. isimli apartmanda, 13.02.2007 ile 30.11.2007 tarihleri arasında yöneticilik yapan sanığın, apartman gideri olarak topladığı paraları uhdesinde tutmak suretiyle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda;
Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; katılanın aşamalarda verdiği ifadelerinde; sanığın daha önceki apartman yöneticisi olduğunu, apartman sakinlerinden topladığı paraları hizmet ilişkisi kapsamında kullanmayıp uhdesinde bulundurduğunu beyan ederek şikayetçi olduğu, soruşturma aşamasında Mali Muşavir bilirkişisi tarafından bir kısım tahsilat makbuzları, ……Asansör Limited Şirketine ait olan yevmiye defterleri üzerinde sınırlı olarak yapılan inceleme neticesinde düzenlenen rapora göre; sanığın, uhdesinde 5.384 TL paranın olduğu tespit edilerek; ayrıca sanığın, noterden onaylı işletme defteri kullanması gerekirken kayıtları ve hesapları adi bir deftere yazdığının belirtildiği, sanığın aşamalarda verdiği savunmalarında ise; apartman sakinlerinden topladığı paraları ve harcamaları adi bir kırtasiye defterine kayıtladığını, apartmanın en çok asansör gideri olduğundan topladığı paraları da asansörlerin bakım ve onarımını yapan ………..sansör Limited Şirketi yetkilisine verdiğini beyan ettiği,………… Asansör İnşaat Ticaret Limited Şirketinin apartman yönetiminden 6.213.16 TL alacağının olduğunun İzmir 8. Sulh Hukuk Mahkemesinin 20.12.2010 tarihli kararı ile tespit edildiğinin ve asansör firması tarafından bu konuda icra talebi yapıldığının anlaşılması karşısında; maddi

gerçeğin hiç bir kuşkuya yer bırakmayacak şekilde açıklığa kavuşturulması ve sanığın savunmalarının doğruluğunun tespit edilebilmesi amacıyla; sanığın yönetici olduğu 13.02.2007 ile 30.11.2007 tarihlerindeki apartmanın giderlerine ilişkin yapılan harcamaları gösteren tüm makbuz ve faturaların, yönetime ait tüm defter, kayıt ve belgelerin uzman bilirkişiye tevdii edilerek katılanın iddiaları doğrultusunda inceleme yapılması suretiyle sanığın görevde kaldığı süre içerisinde hangi tarihlerde ne kadar aidat topladığı, topladığı paraları apartmanın hangi giderleri doğrultusunda harcadığı, asansör bakımını yapan şirket ile bakım ve onarım için hangi bedelde anlaşma yapıldığı, buna ilişkin sözleşmenin bulunup bulunmadığı ve anılan şirkete ne kadar para ödendiğinin adı belirtilen şirket yetkilisi Okan Güven’in ifadelerine başvurularak gerekirse konusunda uzman olan üç kişilik bilirkişi kurulundan rapor alınarak sanığın uhdesinde apartmana ait para bulunup bulunmadığının net bir şekilde açıklığa kavuşturulmasından sonra sanığın hukuki durumunun tayin ve takdirinin gerektiği gözetilmeden eksik inceleme sonucunda yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.